Nederlands > Levensvragen

Alweer over een cliënt :)

(1/3) > >>

B1986:
Ik heb weer even je hulp nodig. Sinds een tijdje werk ik bij een man (Dhr. van T.) van 68 en heeft veel lichamelijke problemen / aandoeningen. Is een open persoon, deelt veel met me, maar zijn leven staat stil en kan ook weinig.

Ik heb vrijdag ervaren dat hij oude trauma's heeft en er kwam op een gegeven moment een niet prettig gevoel van hem naar mij toe. Dat heb ik opgevangen en afgevoerd. Dit weet hij, ik heb kenbaar gemaakt dat ik hooggevoelig ben. Hij heeft zelf een boek erover in huis, een huisarts heeft ooit eens gezegd dat hij misschien hooggevoelig is. Is dit zo?
Hij heeft ook dingen in zijn leven meegemaakt die heel herkenbaar voor me zijn  ;).
En is hij bewust op mijn pad gekomen? Hij heeft andere hulpen gehad (ook lange tijd niemand) en belde in het begin ook bij mij af, dat ik niet hoefde te komen, maar nu niet meer. Hij zegt dat hij blij met me is  :).

Ik ga proberen om hem op afstand te laten helpen / healen door een goede, betrouwbare bekende van mij. Ik vind het wel eng om er over te beginnen, ik doe het stapje voor stapje. Omdat ik al heel snel het gevoel heb dat hij via mij om hulp vraagt.
Is mijn gevoel juist dat deze persoon, als hij zoveel als mogelijk is, genezen wordt van zijn lichamelijke ellende, hij echt nog wel genoeg levenslust heeft? Ik heb het gevoel dat er achter deze getraumatiseerde man een heel goed persoon zit  :).

LPChip:
Ik krijg niet heel veel binnen. De gidsen van Dhr van T laten dit niet toe. Ik krijg wel feedback van jouw gidsen, maar dat is dan puur wat jij zelf geobserveerd hebt, al dan niet onbewust.

Je gidsen corrigieren me. Dit is informatie die zijn gidsen wel willen delen, maar niet alles.

Hij is gevoeliger dan de doorsnee mens.

Van jouw gidsen: Altijd als mensen op jouw pad komen, dan is dit gestuurd. Soms voor hun, soms voor jou. Je hoeft niet altijd te weten waarom iets is, het is belangrijker dat je de ervaring hebt dan dat je weet waarom. Het hoe en waarom komt na het afsluiten van je leven wel, maar daar ben je nog lang niet.

Over zijn toekomst willen zijn gidsen niets zeggen. Niet omdat het negatief is of positief, maar omdat ze dit gewoon niet willen delen.

Je gidsen vullen hierop aan, dat het niet altijd goed is om de toekomst te kunnen weten. Wees jezelf, en ervaar, en doe per situatie wat jij denkt dat goed is, dan is dat ook goed.

Liefs,
LPChip

B1986:
Het is al heel fijn om (nu zeker) te weten dat hij inderdaad gevoelig(er) is. Ik heb zelf vanaf het begin een goed gevoel bij hem en hij zegt dat hij blij met mij is. Dit zit dus echt wel goed  :)

B1986:
Ik heb nog even een vraag. Sinds half september ben ik Reiki ingewijd en als er genoeg aanmeldingen komen voor de Reiki 2 cursus dan heb ik die over een maand gedaan. Na veel te hebben gegoogeld weer ik inmiddels dat je voor bijna alles reiki in kunt zetten (maar een paar uitzonderingen om het niet toe te passen). Ik heb de uitdaging om een hondje van mijn ouders die jeuk en onrust heeft en slecht geaard zit, zowel fysiek als op afstand te behandelen. En inmiddels buiten mezelf om, de vrouw die de cursus heeft gegeven ook een behandeling gegeven. Dit was een grote stap, maar een goede ervaring  :).

Nou is het zo dat deze cliënt heel open naar mij is en ik voel bij mezelf echt een soort gevoel van ik wil je helpen. Eerst via die mevrouw die jaren ervaring heeft, maar ik krijg op de een of andere manier het gevoel dat ik zelf wil gaan helpen. Natuurlijk alleen als meneer van T. dit ook wil en vooral dat hij van de jarenlange pijn af gaat komen (alles wat meer is, is mooi meegenomen). Hij heeft veel trauma's, hij vertelt me heel veel en dat is wederzijds.
Wat ik tot nu toe van hem heb opgepikt op het moment dat ik er werkte is zijn emoties / gevoelens en een keer een lichte pijn op een bepaalde plek in mijn nek. En ook al eens, vanuit thuis toen ik aan hem dacht, een zeurend, kloppend, beetje branderig gevoel in mijn hele nek.

Ik kan je wel vragen of hij hier voor open staat, mij genoeg vertrouwd, maar dat moet ik toch echt zelf aan hem zelf vragen  ;) Hij doet me erg denken aan mijn overleden peetoom, die had ook nekhernia en die had zoals hij zei een soort stroomschokken door zijn arm gaan. De pijnscheuten bedoel ik. En ik vond dat in die tijd altijd een beetje eng. Dit moet ik sowieso loslaten en genoeg zelfvertrouwen hebben. Ik weet dat het universele energie is die ik aan iemand doorgeef en ik heb goede, liefdevolle bedoelingen (dat zei de mevrouw die de cursus heeft gegeven ook toen ik haar behandelde).

Mocht je iets door willen geven van mijn gidsen of die van hem, dan laat het maar even weten. De ervaring die ik heb met mezelf behandelen is goed in ieder geval.

LPChip:
Ik wil je wel iets doorgeven, maar dit komt van mijzelf af.

Ik ben zelf chakra meester en daarmee gebruik ik dezelfde energie als jou met Reiki. Als ik mensen behandel, dan doe ik dat dan ook vaker via Reiki dan dat wat ik met mijn chakra opleiding geleerd heb.

Of beter gezegd, ik neem de positie aan en soms doe ik wel chakra healing, maar geregeld laat ik mijn gidsen het overnemen en dan veranderd het in een Reiki behandeling.

Ik heb dus veel ervaring op dat gebied.

Een van de dingen die ik geleerd heb, is hoe je iemand vraagt of ze een behandeling willen.

Ik doe dit alleen als ik het gevoel heb dat de ander er niet negatief tegen over staat. De ander hoeft er niet voor open te staan, als ze maar niet direct blokkeren, want dan werkt het gewoon niet.

Ik benadruk eerst dat het me opgevallen is dat ze ergens last van hebben, of ze hebben dat tegen mij gezegd, en ik heb daarna besloten dat ik ze wil helpen.

Dan zeg ik dat ik de gave heb om mensen te helen. Ik geef aan dat ik geleerd heb om met de energie die om ons heen is te werken, en dat ik die energie kan laten stromen waar dat nodig is.

Ik benadruk ook dat dit niet bij iedereen werkt, maar dat ik het altijd kan proberen.
Als laatste geef ik aan dat ik hun toestemming nodig heb. Iemand die er meer voor open staat, waarbij ik het woord gidsen kan laten vallen zonder een blokkade op te werpen, geef ik dan aan, dat mijn gidsen de behandeling doen, maar alleen als hun gidsen dit goed vinden, en dat ze daarom toestemming moeten geven.

Als ik merk dat ze het onprettig vinden, dan stel ik ze gerust door te zeggen, dat ik direct stop als ze dat van me vragen.

Meestal als ik zeg: ik kan het altijd proberen, voor het zelfde geld werkt het.
En als ze vragen wat ik ervoor wil hebben, zeg ik altijd: Niets. Ik doe het met liefde. Door dit uit te spreken stuur ik al een beetje liefde die kant op, en het enige wat mensen nu nog blokkeert, zijn mensen die al eerdere ervaringen gehad hebben maar die negatief waren, en nu gewoon bang voor een herhaling zijn. In zo'n geval, laat ik het bij hun en behandel ik ze niet. Dan geef ik gewoon aan: okee, ik snap het. Mocht je van gedachten veranderen, mag je het altijd vragen.

Liefs,
LPChip

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina