Leuk dat je het geprobeerd hebt. Ik ben er zelf nog niet helemaal uit wat er precies gaande is bij de oefening.
Heb het sindsdien ook niet meer geprobeerd moet ik zeggen. Er waren weer andere dingen die de aandacht vereisten.

Ik denk trouwens dat het bij mij zo wild voelt omdat het langs blokkades gaat. Alsof je een gaatje maakt in een dam.
Ik moet namelijk echt mijn best doen om los te laten en rustig door te blijven ademen.

Leuk dat je het ook hebt geprobeerd! Ik voel zelf ook die warmte inderdaad alleen vind ik de hoeveelheid energie wel eng. Alsof er een soort sluis met sterk stromend water wordt opengezet die mijn gezichtsvermogen beïnvloed.

Ja hoe doe ik het, goede vraag. Ik begin meestal zittend, beide benen op de grond. Liefst ogen dicht. En voor mij werkt het het beste om degene voor me te halen die me uit mijn energie pusht, de dominante persoon dus. Ik concentreer me dan al rustig ademhalend op mijn gehele lijf en mijn eigen omringende energie (als een soort bol om je heen, alleen in mijn geval dan een bol die niet gecentreerd is in het midden, de ruggengraat, maar meer naar voren in de buik ligt). Dan voel ik eigenlijk intuïtief dat ik de energie moet verplaatsen naar de ruggengraat om sterker te kunnen staan. Dan begin ik met ademhalen vanuit mijn stuitje, totdat die begint te tintelen en dan adem ik omhoog naar mijn onderbuik. Totdat deze warm wordt en daarna gaat het dus stromen, de energie schiet dan eigenlijk direct omhoog naar mijn nek en dan veranderd mijn gezichtsvermogen. En dan blokkeer ik van schrik weer door de spieren weer aan te spannen. Verder ben ik nog niet gekomen dus .

Ik heb maar even om hulp gevraagd van boven bij de angst die ik voel.

En de backstretcher kende ik weer niet

Ja thuis gaat me dat gemakkelijker af dan buiten onder de mensen. Daar wordt het altijd ingewikkeld om alle invloeden te onderscheiden en in rust te handelen.

Ik heb wel weer een nieuwe vraag... Ik heb al heel lang een soort spierspanning langs mijn ruggengraat. Van onderaan mijn stuitje tot boven in mijn nek en hoofd.
Nu ben in meditatie bezig geweest (al een tijdje) om die spanning los te laten. Nu lukte dat onlangs een paar keer door een bepaalde ademhaling aan te houden. Alleen schrok ik van wat er gebeurde. Ik voelde ineens heel veel energie gaan van onderaf naar mijn nek gaan. Ik zag ook ineens meer lichtverschillen in de kamer, zelfde als wat ik toen had toen ik de witte mensen zag. Nu zag ik geen witte mensen hoor, dus ik weet niet of dit meer iets van tussen hoop en vrees is maar omdat ik van de verandering schrok, blokkeerde ik weer.

In mijn optiek ben ik vooral bezig om dichter bij mij gevoel te komen maar ergens ben ik bang dat dit de kundalini energie is waar ik weleens over gelezen heb. Hoe weet je nu wat wat is? Voor mij persoonlijk voelt het alsof ik niet goed gecentreerd ben, ik voel bijvoorbeeld beter de energie aan de voorkant van mijn lijf dan aan de achterkant. Ik weet zeker dat als ik mijn ruggengraat kan ontspannen ik ook de achterkant ga voelen. Maar ik vraag me af hoe dat bij andere mensen zit, kan iedereen vanuit zijn ruggengraat voelen? Is dat normaal of is dat de kundalini waar ze over schrijven? Ik hoop dat ik beetje duidelijk ben. Vind het lastig om in te schatten wat andere mensen hier voelen in hun lijf.

Ja kan me voorstellen dat dat leuk is.
Ik vraag me af hoe je het verschil weet tussen antwoorden die je krijgt van je (hogere) zelf of van gidsen?
Ik stel namelijk weleens actief een vraag en krijg meestal binnen een paar dagen antwoord. De antwoorden zijn vaak wel verrassend. Echt dingen waar ik zelf niet zomaar op zou komen.
Maar ik weet dus eigenlijk niet van wie het antwoord komt. Het bekende, slaap er een nachtje over, verwijst naar je (hogere) zelf bijvoorbeeld.
Maar soms voel ik een soort push of gevoel in mijn aura, soms ook met plaatjes of gezichten. Zou dat dan weer van een gids kunnen komen?

 

En ik heb ook moeite om te geloven dat dit echt is.
Elke dag sta ik op met de gedachte dat het vast fantasie is geweest of eenmalig en dat het nu echt over is. En dan ga ik opnieuw testen of ik nog steeds dingen voel.
Ik heb mezelf nog steeds niet overtuigd. Het lijkt wel een film

Ja ik reinig ze wel maar had ze gewoon in een schaaltje water gedaan.
Zie nu dat het stromend water moet zijn.
Heb de aarde ook weleens geprobeerd maar toen kon ik de steen bijna niet meer terug vinden  .

Ik heb een dubbelspaat calciet, kunziet en een labradoriet aangeschaft.
Ik ben op dit moment vooral dol op de kunziet. Die is op dit moment heel helpend om het een en ander nog op te ruimen.
Er kwam ook geen negativiteit meer binnen dus dat is ook heel mooi. Ik heb hem ook niet meer afgedaan sinds ik van de winkel terug ben .

Ik woon in het midden van het land, ik heb inmiddels wat gegoogled en wel wat andere winkels gevonden.
Ga daar ook eens de sfeer proeven. Ik vind lichtpuntje kristallen voor nu echt te ver, ik heb geen auto vandaar.

Wel typisch dat ik de calciet in de winkel veel sterker voelde dan thuis. Waarschijnlijk door de onrust daar en dat ik die thuis minder nodig heb.

Wat is gedachte achter het gebruik van verschillende kleuren voor de stenen?
Ik heb steeds het gevoel dat ik iets niet goed doe bij het opladen van de stenen.
Na het opladen voelt de steen nog altijd minder krachtig dan toen ik de steen voor het eerst voelde.

Ja ik heb geen idee of het wel de bedoeling is dat ik het benoem. Voor mij persoonlijk voelt het als een opluchting, er valt dan een bepaalde druk weg.
Ik hoor ook vaak dat mensen er uiteindelijk mee geholpen zijn, dat wel. Maar of het de bedoeling is...

Ik ben net begonnen met het herkennen van de communicatie met (denk ik) mijn gidsen dus het is nog lastig in te schatten voor me.
Dit laatste voorbeeld voelt meer persoonlijk gestuurd dan het eerdere voorbeeld waar ik zelf geen belang bij had.

Van het eerdere voorbeeld weet ik haast zeker dat mijn of diegene zijn gids mij iets vroeg te doen.
Van het laatste voorbeeld weet ik dat niet zo zeker, die drang kwam echt vanuit mij. Kan natuurlijk zijn dat het feit dat diegene op mijn pad kwam ook al gestuurd was, er was sowieso meer aan de hand met die ontmoeting. Diegene had namelijk een edelsteen voor mij meegenomen terwijl ik daar ik het dagelijks leven niet over praat met kennissen. Hoe toevallig...