Ik snap dat ze bang is en misschien niet sterk genoeg maar dat betekend niet dat ze, ze met open armen moet verwelkomen zoals ze dat doet. Ze lijkt ook minder op dat vlak door te hebben dan ik dat doe.

Hmm ik denk dat een entiteit haar half in zijn macht heeft. Maar als dat zo is dan heeft ze een klein probleempje want het is een van de entiteiten waarvan ik zelfs bang kan worden. En ik ben niet bang voor ze tenzij ze heel erg duister voelen. En ik weet dat als het een entiteit is het een erg slechte moet zijn. Hopelijk houd ze het nog lang vol want anders kunnen er best nog wel eens gewonden vallen.

Durf je wel hè! Een tiener plagen. Waar haal jij de moed vandaan. Stout! 

Tenminste dat is wat mijn gevoel en mijn hersenen zeggen over haar. Dus ik denk dat ik erna moet luisteren. Maar ook als ik de gebeurtenissen op een rijtje zet merk ik dat er iets is dat haar controle echt overneemt. Het is een lang verhaal maar ik weet wel dat mijn vriendin al veel kracht heeft getoont. Al ziet niet iedereen het. Ze is sterk maar heeft het zelf niet door.

Liefs,
Ano

Je kan inderdaad tegen plagen  

Daar heb je gelijk in het is best een goed compliment.

Oke voordat ik de vraag stel eerst maar weer een stukje uitleg.

Sinds ik jong ben (rond 8 of 9 denk ik?) Kan ik soort van lucht voelen stromen richting mijn handpalmen en er in trekken. Het doet geen zeer maar kan soms wel gaan tintelen of je krijgt het gevoel of je huid trekt ofzo. Op een gegeven moment weet eigenlijk niet eens meer waarom concentreerde ik me erop met ogen dicht. Toen kon ik het niet alleen mijn handen voelen binnentrekken maar een soort van energiestroom door mijn armen en hoe meer ik me concentreerde hoe meer ik een hele energiestroom kon voelen. Een vriendin van mij was er op dat moment bij en nouja ze pakte mijn hand vast. Iets wat ik eigenlijk niet wou aangezien ik niet wist wat er aan de hand was of wat ik eigenlijk deed door er op te concentreren. Toen kon ik ook een deel van haar energiestroom voelen. Gewoon door de verbinding kon ik een verbinding voelen tussen mijn hand in energie en die van haar. Ik kan niet haar hele lichaam voelen zoals ik mijn hele lichaam dan voel maar wel gedeeltelijk. Ik weet wel dat ik heel kalm was. Dus op een gegeven moment besloot ik mijn ogen te openen en kon van die lichtjes in de lucht zien zweven. Gewoon van die driehoekvormige dingen maar niet echt hoekig maar de hoeken waren rond en in het midden leek er een soort van gat te zitten. In verschillende kleuren. Zoals rood, blauw, groen, oranje, geel etc. Voor mijn borst waren er drie van die lichtjes in blauw en groen. Twee blauw volgens mij en een groene kan ook omgekeerd zijn. Ik schrok me rot waardoor mijn vriendin die inmiddels in slaap was gevallen wakker werd. (oeps   ) Ze mopperde op mij aangezien het voor het eerst was sinds ze 10 was dat ze geen nachtmerrie had. Ze vroeg me toen ook wat ik eigenlijk had gedaan. (waar ik zelf trouwens ook geen idee van heb) Nog drie dagen heeft ze zonder nachtmerries geslapen.

Nog steeds heb ik wel eens dat mijn handen zo iets doen. Meestal als het echt irritant is gooi ik er koud water overheen. Het stopt het gevoel en het voelen van de lucht in mijn handen. tenminste zo voelt het. Zelfs als er niet eens een open raam is. (Koude lucht zonder open raam is best gek)

Ik vraag me alleen af wat ik op zo'n moment doe. Ik heb er daarna nooit meer op geconcentreerd en me er aan overgegeven als toen. Ik weet wel dat als ik het lang voel in de nacht ik eerst niet kan slapen omdat het lijkt alsof ik ineens meer energie heb en dan ineens klaar wakker ben.

Praat er ook als volwassene over. Ik ben goed in dingen duidelijk maken. Ik kan gevoelens enzo goed beschrijven en dan doe ik dat ook. Maar mijn vader trekt zich er niet van aan. Dus dan kan ik soms ook flink nijdig tegenover hem doen. Over het algemeen kan ik dan wel redelijk als een volwassene met mensen praten. Ze noemen me op school verbaal sterk. Ik leg precies uit wat ik voel maar mijn vader zoals ik al zei luisterd er niet naar. Hij negeerd gewoon praktisch alles wat ik zeg en nouja toen zette ik hem dus onder een klein beetje dwang. Mij krijg je er dan niet zomaar onder. Meerdere hadden het al geprobeerd mijn vader soms duidelijkheid te brengen. Maar mij is het uiteindelijk gelukt. 

Maar even terugkomend op wat je zei zoals ik al zei mijn vader weigerd te luisteren en tja dan heb je inderaad gelijk. Dan pik ik het ook niet. Ik heb hem twee keuzes gegeven en hij heeft nu hulp omdat zijn jeugd ook moeizaam was. Hij blijft anders altijd in het verleden geeft altijd de ander de schuld en gedraagd zich als een irritante kleuter.   Ik snap dat hij dingen moeilijk vind dat vind ik ook maar ik ga er mee aan de slag hij laat meteen zielig zijn kop hangen. Wij kunnen het verleden niet veranderen maar hebben wel invloed op het heden en de toekomst. (Dat vergeten sommige alleen)

Daarbij maakt iedereen wel eens fouten. Het is alleen de taak om je fouten ook te leren inzien.

Je hoefd ook niet perfect te zijn want dat is onmogelijk. Zolang je jezelf bent ben je automatisch al perfect. Want dan ben je gelukkig en leer je dingen die je moet leren.

Achja ben het gewent dat sommige me niet serieus willen nemen maar uiteindelijk leer ik daar ook weer van en leren hun soms nog wat van mij. Ik mag misschien een tiener zijn maar dat betekend niet dat ik mijn verantwoordelijkheid niet kan nemen. Ik moet er zelf voor zorgen dat ik gelukkig word en ben en dat ik doe wat ik moet/mag doen.

Awhhh!!! Ik maak iemand nieuwsgierig  

Oke hier komt nog een vraag dan. hahaha (eigenlijk ben je best leuk om te plagen sorry )

Ik werd op een gegeven moment een paar maanden naar mijn oma's dood wakker om een uur of vier s'nachts. Op zich niks bijzonders want iedereen word wel eens wakker maar het enige gekke was dat ik naar mijn handen keek en er wit licht omheen zat. Ik was al wel gewend dat tegenwoordig er wel vaker dingen gebeuren dat ik niet verwacht maar oke. Wit licht serieus wat hebben ze nog meer in petto? En sinds wanneer hebben mijn handen wit licht erom heen?

Het gekke is dat ik juist goed ben in creatief bezig zijn maar het enige dat niet lukt is visualiseren. Ik schilder, teken en schrijf verhaaltjes. Dus creatief bezig zijn gaat wel goed. Ik denk gewoon eerder dat de balans dan waarschijnlijk niet helemaal in orde is. Als er iets mis is tenminste. Het zou me dan ook niet echt verbazen met de afgelopen jaren aan ervaringen. Ik kon een paar jaar daardoor al nauwelijks eten dus als er een paar chakra's nog niet helemaal hersteld zijn zou ik dat niet zo verbazinwekkend vinden.

Haha ik houd meestal ook van vragen beantwoorden waarvan ik het antwoord weet en mensen helpen. Ookal verdiend niet iedereen het even veel. Mijn vader noemt me altijd te lief. (Blijkbaar kan dat ook nog.) En ik kreeg hem wel eens (vaak) boos omdat ik pestkoppen niet wou slaan. Ik heb meer zo iets van ik heb mijn eigen regie in handen en dat anderen ''slecht'' doen betekend niet dat ik dat ook moet doen. Ik ga niet slaan of zo alleen maar omdat een stelletje domkoppen me pest. Ik wou positief blijven en niet ook in het negatieve gaan zitten. Oke als je gepest word zit je automatisch wel iets in het negatieve door pijn maar ik wou niet anderen pijn doen alleen maar omdat hun niet weten hoe ze met iemand om moeten gaan.

Hmm ik ben blij dat het positieve uiteindelijk sterker is dan het negatieve. Ik mag het negatieve minder haha. En wij mensen zijn ook altijd zo slim dat als we in het negatieve zitten we er ons ook helemaal aan over  geven. Dat we onszelf dan nog verder naar beneden praten. 

Oja even terugkomend op de vragen. Hier komt er eentje.

Nou kijk zoals je in het stuk hierboven las werd ik lang gepest. Nouja uiteindelijk kon ik dat ook aan een persoon voelen. Dan liep ik gewoon door de gangen en kreeg ik bij bijvoorbeeld een persoon die door de gang langs me liep een bepaald lastig te beschrijven gevoel. Ik kon precies aanwijzen van wie het afkwam. Eerst begreep ik er natuurlijk niks van wat dat gevoel betekende maar op een gegeven moment kwam me zus bij me om te zeggen wie me had gepest. Net die dag had ik het  gevoel bij diegene gevoeld. Dus hield ik het wat beter in de gaten. Steeds vaker  gebeurde het en het bleek ook vaak te kloppen gezien dat mijn zus het later altijd bevestigde. Uiteindelijk heb ik een van de pesters een keer aangesproken en wist ik ongeveer te vertellen wat hij had gedaan. (Mensen worden dan boos  ) En hij vond dat ik dat niet kon weten en vroeg wie het had verteld. Dus omdat ik daar geen antwoord op gaf werd ik voor leugenaar uit gemaakt. Wat moet ik dan zeggen ja die en die heeft het verteld terwijl die het niet verteld heeft. Omdat ik het gewoon op dat moment weet. Dat zou pas lullig zijn. En drie keer raden wat de school deed zelfs toen ik zei dat het binnen een paar weken uit de hand zou lopen en dat ook klopte. NIKS. Wat is er nou zo moeilijk aan om als leraar iets aan een probleem te doen?

De vraag is dus eigenlijk hoe komt het dat je ook iets van gedrag aan een mens kan voelen. Ik kon dus voelen dat ze gepest hadden..

Hoi,

Hmmm ik vraag me alleen vaak af waarom ik bijvoorbeeld het bericht krijg dat iemand zelfmoord wil plegen de dag nadat diegene een zelfmoordpoging doet. Ik ben nog jong en met jong bedoel ik tiener. Ik pak mijn verantwoordelijkheid wel maar het is soms zwaar als je bepaalde dingen niet wilt weten al blijkt het achteraf wel altijd goed te zijn.

Tja ik denk dat horen bij mij het duidelijkst overkomt maar ik kan ook op andere manieren communiceren met bijvoorbeeld iemand die net is overleden. Ik kan dan beelden zien al heb ik dan wel het voelen nodig. Ik kan voelen of ze het met me eens zijn of niet of ze boos of verdrietig zijn en zo kan ik door vragen te stellen erachter komen wat ze willen. Maar als ik ze hoor gaat het toch wel wat sneller.

Daarbij ben ik ook gevoelig voor mensen de energie die mensen hebben. Ik hou daarom niet van ruimtes met veel mensen want dan raak ik erg overprikkeld. Daarbij is er altijd een kans dat ik ook nog pijn voel van mensen al kunnen ze die pijn een dag ervoor hebben gehad. Blijkbaar zit het dan nog in hun energie en kan ik dat oppikken.

Hmm ik weet wel dat degene die me de berichten doorgeeft me een keer heeft geholpen. Dat is een ander lang verhaal maar het heeft me vertrouwen in hem gegeven. Ik weet dat hij me nooit kwaad zou doen. Hij weet wat ik aan kan en waar mijn grenzen zitten en die zal hij dan ook ten alle tijden accepteren en respecteren. Daarom respecteer en vertrouw ik hem ook. Ik weet dat wat hij zegt ergens een waarheid in zit. Soms kom ik er pas jaren of weken later achter soms al een paar dagen maar luisteren naar hem is het slimst.

Bedoel je met weten zo iets als iemand in de ogen kijken en meteen alles over hem weten. Want dat had ik vroeger toen ik heel klein was nog voor de voorspellingen. Ik weigerde het uiteindelijk door niemand meer aan te kijken omdat ik dat niet fijn vond. En mijn ouders waren er nog niet klaar voor om dit te weten dus hield ik alles geheim behalve soms de kennis over geneesachtige planten. Zoals lavandel helpt tegen hoofdpijn. Dat wist ik dan ineens als ik naar de plant keek. Maar dat is dan ook het enige dat ze aan mij konden merken als ze op zouden letten.