Armina, het spirituele forum
Log in of registreer jezelf.

Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte
Geavanceerd zoeken  

Nieuws:

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Berichten - ohjawel

Pagina's: [1]
1
Spirituele kennis / Een cursus in ont-waken
« Gepost op: maart 16, 2012, 08:34:45 pm »
Wat lig er achter alle vormen?

Achter vormen, gedachten en gebeurtenissen ligt een vrede die niet van deze wereld is. Toegankelijk voor diegene die dit herkent en er zich thuisvoelt.
Ver weg van verstorende emoties,lichamelijke ongemakken en mentale up-en downs heeft hij zijn huis gevonden, diep van binnen en onverstoorbaar.
Steeds weer brachten alle ongemakken van de wereld hem dichter bij hemzelf, wetende dat zijn innerlijke zelf onveranderlijk is en niets van buiten deze vrede kan verstoren. Zelfs onder grote druk is hij kalm en alert. Zelfs tijdens crisis beziet hij alles met een twinkeling, hij onderwijst louter vrede dus is dat zijn werkelijkheid. Wat beter dan te rusten in het vertrouwen van je perfect geschapen onveranderlijke kern van liefde dat zich wil uitbreiden naar buiten toe, om op deze manier zichzelf te kennen als één.
Binnen en buiten smelten samen in harmonie als de waarnemer zijn angst laat varen en zich vanuit zijn kern verbind met de kern van de ander.
Zoals de zonnestraal zich niet los kan maken van zijn bron nemen wij juist waar wanneer wij ons richten op de kern(de zon) in de ander. 
Vanuit dit in innerlijk weten ontstaat een contact wat het bestaan viert en zich in liefde wil uitbreiden naar buiten toe. Zonder enig belang dan je te verbinden in eenheid kan het leven zich manifesteren en is moeiteloosheid in handelen een direct gevolg. Roddelen, onwaarheden, tegenstrijdigheden en machtsstrijd verdwijnen als sneeuw voor de zon en creëren een pad van licht die andere herkennen en willen volgen.
Stel de wil om direct overal op in te willen springen uit, neem een stap terug en laat je leiden. Niet te verwarren met passiviteit is deze houding de grondslag voor een heilig moment. Zonder tussenkomst van irrelevante gedachte kan de grootsheid van het moment zich aan je tonen. Vanachter een glimlach trekt de zoveelste wereldse truc aan je voorbij. Zonder zorgen en met een speelse alertheid spring je nu in het moment, zonder angst, zonder moeten veranderd dat zich voor je ogen waar je normaal gesproken bergen voor heb moeten verzetten.
Het werkelijke wonder is niet dat de wereld besluit anders te zijn, nee je beleeft de wereld vanuit een dieper niveau van heiligheid omdat de wereld hoe hij nu is is voortgekomen vanuit een nieuw soort perceptie.
Perceptie maakt projectie, projectie maakt ervaring. Ervaring zonder weet van zijn oorsprong dwaalt doelloos rond en kan alleen worden gered door de omstandigheden waarin zij verkeerd. Projectie vanuit kennis maakt krachtig en voedt degene die dit vanuit waarheid toepassen. Verloren is hij die de wereld waarneemt als iets buiten hemzelf dat hem meevoert langs wegen van Overleving en oevers van wanhoop.
Blijf staan voor een moment neem je gedachten waar, bedenk dat het tegendeel net zo goed waar zou kunnen zijn. Ervaar de ruimte van deze twee waarheden. Merk de onrust op, lach erom geniet ervan. Leer van jezelf het volgende: ik ben niet de denker...de denker is ook niet mij....wie ben ik dan?...begin met de stilte die er was voor je 
gedachte en die er nu ook onder zit. Geniet van deze paradox en wacht in stilte. Het volgende moment zal zich aandienen... Probeer het opnieuw, laat je nu leiden wanneer er een vorm van lichtheid in je gedachte zit...probeer het bewuste bestuur van deze aandienende gedachte,s door te verwijzen naar een dieper weten. Vol vertrouwen wordt alles getoetst aan een diepere intelligentie... Kies nu... Wil je vliegen met de vleugels van een mus of wil je gedragen worden door de vleugels van een adelaar. Zelfs de wind is niet van belang voor hem die weet dat hij veilig thuis is.
Zet voor een dag al je impulsen van je af merk op  hoe je gedachten zich clusteren en nestelen in een gevoel van opdringerigheid. Maak dit gevoel vervolgens neutraal door nergens op in te gaan...niets kan zo belangrijk zijn dat het je onmiddellijke aandacht vereist. Voel het innerlijk verzet...wie staat aan het roer de grote jij, de essentie van jouzelf? Degene die onder alle vormen, alle geluiden en alle uiterlijke veranderingen nog steeds onveranderlijk is en blijft. Of regeert de eerstvolgende gedachte.
Sommige gedachtes zullen zich aan je aandienen als belangrijker dan andere en zullen je doen twijfelen aan de allesomvattendheid waarin dit alles dient te gebeuren. Alle situaties en al het denken is van toepassing op dit proces. 
Probeer iedere vorm van strijd en verzet te voorkomen, waarschijnlijk dient zich vanbinnen een onrust aan dat je kunt vergelijken met een drammerig kind dat zijn/haar zin niet krijgt. Wat doe je met dit kind ga je ertegenin, ga je de strijd aan? Waarschijnlijk zie je daarentegen onder het gedrag van het kind de vraag om waardering, om gezien te worden zelfs als het daarvoor pisnijdig moet moet worden blijf je zelf in je centrum en ondersteun je het kind en laat je hem/haar zien hoe hij/zij met deze situatie om kan gaan. Ditzelfde werkt ook van binnen, de meeste van ons hebben zo,n drammend kind in henzelf. Schreeuwend om aandacht, zichzelf zo belangrijk vindend dat alles buiten hemzelf zijn driften en ongeluk in de weg staat, hoogstens is dit innerlijk kind in staat zich te voeden met dat buiten zich waarin hij vanbinnen ook mee in strijd is. De vraag is weer, hoe zie en benader je dit kind...zie je hem als werkelijk of zie je de roep om liefde eronder en zie de plotselinge transformatie...moeiteloos. Het kind kan zich overgeven, weet dat er voor hem gezorgd word en brengt speelsheid en nieuwsgierigheid met zich mee. Hierdoor ontstaat een nieuwe blik op de wereld en voed zich met alles wat zich aandient. In deze nieuwe staat wordt geen splitsing meer gemaakt tussen goed/kwaad, gewenst/ongewenst. Je visie is nu niet meer bezwaart, maar licht en open.
Vergelijk je gedachtes met een tuin, je innerlijke tuin een die je koestert en verzorgt. Er gaat een oud gezegde dat zegt dat er niets komt dan netels van netels en maïs van maïs. Niets is zo waar voor je eigen innerlijk. Goede gedachte produceren goede gewoontes en slechte gedachtes produceren slechte gewoontes. Aan jou om een goede meester te zijn van je innerlijke tuin. Pak onkruid aan bij de bron, roei het uit met wortel en al. Wees sterk, wees dapper wees de liefdevolle tuinman die zorg draagt voor zijn innerlijke tuin. Geef ruimte aan alles wat je zou willen creëren in je leven en voel de kracht die dit inspireert en mogelijk maakt. Wees dankbaar en nederig als je taak als heer en meester binnen jou tuin en laat dit proces zich naar buiten toe uitbreiden en voeding geven aan de tuinen van anderen. De wortels voegen zich onder de grond samen en verbinden zich tot een geheel. Pluk de gezamenlijke vruchten die boven de grond ontstaan en zie de samenhang en wees dankbaar voor de allesomvattende energie die dit wonderlijke proces mogelijk maakt.

2
Spirituele kennis / Andere kijk op kinderen van NU
« Gepost op: maart 16, 2012, 04:08:28 pm »
Wat wij kunnen leren van de kinderen van NU

Dit is geschreven voor iedereen die geïnteresseerd is in wat wij kunnen leren van de kinderen van nu. Steeds meer kinderen kunnen niet meekomen in de wereld van nu ze lopen vast in verschillende gebieden en kunnen geen aansluiting vinden binnen de huidige systemen. Sportclubs zijn geen optie, op reguliere scholen vinden ze geen aansluiting, verjaardagen en sociale verplichtingen zijn voor hen een regelrechte ramp. Het aangaan en onderhouden van contacten gaat niet op de manier hoe "wij" dat vanuit ons kader gewend waren. steeds meer proberen wij deze kinderen onze oude kijk op de wereld op te dringen: wees eens rustig, zit eens stil, doe toch is normaal, waarom zie je dat nou niet. Om aansluiting richting onze wereld te vinden zijn drastische maatregelen in gang gezet. Oplossingen als onderdrukkende medicatie, speciale scholen, strakke regels en afhankelijk makende pictogrammen zijn schijnbare oplossingen voor een probleem dat verder en dieper gaat dan deze kinderen zelf.

Deze kinderen zijn een spiegel van een maatschappij dat kraakt aan alle kanten, de huidige systemen voldoen niet voor een steeds groter wordende groep kinderen van deze tijd. als we dieper kunnen kijken dan het schijnbaar onaangepast gedrag zien we dat de oplossing niet alleen zit in het "repareren" van deze kinderen.

Als we dieper kijken kunnen we het zien als een spiegel om naar onszelf te kijken, een kind wat "druk" is hoeft vaak niet eens onderdrukt te worden, een kind wat druk is heeft een omgeving nodig waarin het nog steeds geliefd is ondanks zijn drukte. Een kind wat druk is zwemt vaak alleen op zoek naar contact, doordat wij ons steeds meer afsluiten van de wereld inclusief de kinderen om ons heen creëren wij een ondoordringbaar vacuüm waarin wij te veel bezig zijn met "overleven" en de dag doorkomen door te racen van activiteit naar activiteit. Ondertussen verwachten wij van onze kinderen dezelfde commitment voor dezelfde waanzin als die wij voor onszelf uit projecteren. Vinden we het gek als het kind zich hier steeds meer van afsluit en zich terugtrekt in zijn of haar eigen wereld, tv en spelcomputer. Deze zijn een baken van rust in de chaotische zee van emoties, verwachtingen, spanningen en teleurstellingen en veel vinden dit allang prima want in de weg zitten ze dan niet, het op de langere termijn apathisch worden nemen we op de koop toe.Nee deze kinderen kunnen niet voldoen aan de waanzin die wij heel normaal zijn gaan vinden.

Deze kinderen hoeven niet gerepareerd te worden zodat we de schuld niet buiten onszelf kunnen plaatsen als een opluchting zodat het niet aan onszelf of aan onze opvoeding ligt. Zodra het een label heeft als autistisch, adhd, add, odd, of een ziektebeeld trekken we onze handen terug en stopt hier onze op opvoedkundige rol. Nu ligt het aan het kind want door zijn "stoornis"  is het niet in staat om vanuit nature mee te komen en leggen wij de oplossing buiten onszelf, in de handen van instanties en doktoren worden deze kinderen verder verwijderd van onszelf en is de bereidwilligheid om de oplossing bij onszelf te zoeken steeds verder uit beeld. Niet te repareren door medicatie of begeleiding dwingen deze kinderen ons juist naar onszelf te kijken en totdat we ONSZELF weer open stellen voor contact zal dit probleem alleen maar groter worden. Wanneer een kind zich weer openstelt en kan ontspannen in het moment is dit het gevolg van een omgeving dat dit toelaat en hiervoor openstaat. Maak zelf de weg vrij, bevrijd je van angst en maakt tijd en ruimte vrij om de kinderen weer echt te zien en zelfs het drukste kind zal zich kunnen ontspannen of zich juist gaan leren inspannen omdat het weer de moeite waard wordt en er mensen om hen heen zijn die dit weer zien en waarderen.

Neem de tijd voor deze kinderen, leer ze iets, kijk door wat ongewenst gedrag heen, zie de roep om liefde eronder, bouw het contact uit, vier het menszijn, leer van hen, laat ook hun op hun plaat gaan, wees er ook voor hen als ze dit doen, laat ze je je geduld trainen, je liefde trainen. Het zijn de beste mentoren die je ooit hebt gehad.

pj


Edit by MOD: Ik heb even wat enters aangebracht om de leesbaarheid te vergroten.


Pagina's: [1]

Pagina opgebouwd in 0.12 seconden met 24 queries.