Armina, het spirituele forum
Log in of registreer jezelf.

Login met gebruikersnaam, wachtwoord en sessielengte
Geavanceerd zoeken  

Nieuws:

Toon bijdragen

Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.

Berichten - AviilokinKshi

Pagina's: [1]
1
Spirituele kennis / Kristal Pranayama
« Gepost op: juni 05, 2023, 03:45:43 pm »

"Ik sta in contact met mijn vorige levens als een Taoïstisch mysticus...
In mijn mystieke verbinding met de innerlijke werking van de natuur... stuitte ik op een principe dat me in staat stelde om de kracht van kristallen in grotere mate te benutten."



Kristal Pranayama

De Kracht van Kristallen
Het is een algemeen aanvaard feit onder spirituele mensen dat kristallen een respectievelijke energetische kwaliteit bevatten die elk een uniek heilzaam effect op ons heeft.

Rode kristallen resoneren meestal met het wortelchakra, een etherisch centrum dat betrokken is bij gevoelens van fysieke veiligheid, en fysiek-materiële bekwaamheid; oranje kristallen resoneren meestal met het sacraal chakra, verantwoordelijk voor ons spectrum van sociale, sensuele,  en seksuele gevoelens en vaardigheden. Mensen met een subtiele gevoeligheid kunnen voelen welk effect een kristal op hen heeft en gebruiken de transformerende kracht ervan voor hun persoonlijke groei.

Zelf zijnde zo een gevoelig persoon, voelde ik altijd dat er meer was bij het gebruik van kristallen dan nu bekend is. Ik sta in contact met mijn vorige levens als Taoïstische mysticus; dit betekent dat ik een sterke verbinding heb met de geheimen van de natuur via een vaardigheid die ik transcendente empathie noem. In mijn mystieke verbinding met de innerlijke werking van de natuur, stuitte ik inderdaad op een principe dat me in staat stelde om de kracht van kristallen in grotere mate te benutten. Ik noem de resulterende methode kristal pranayama.


Kristal Pranayama
Het Indiase woord prana, zoals zijn Chinese tegenhanger Qi of Ki in het Japans, betekent "adem" of ook "lucht". Dit heeft te maken met het feit dat een groot deel van de subtiele levenskracht die we ontvangen, via de lucht die we inademen tot ons komt; adem speelt ook een belangrijke rol bij het sturen van onze energie.

Bij yoga opent het strekken de energiebanen; maar het is onze ademhaling die functioneert als een pomp die de energie erdoorheen verdeelt. Wat het hartslag is voor de bloedsomloop, is ritmische ademhaling voor de circulatie van onze levenskracht.

De ademhaling is ons etherische hartslag. In totaal kan het woord pranayama worden begrepen als de wetenschap van de ademhaling. Dit artikel zal niet te sterk focussen op de talloze ademhalingstechnieken, maar wil zich slechts richten op hoe de energie van kristallen te verbinden met de ademhaling.


Een Kwantumverbinding
Kwantumfysica leert ons dat alles bestaat uit vibrerende energie en dat bewuste aandacht ons in staat stelt om met die energie te interageren (interactie mee aan kunnen gaan en invloed op uit kunnen oefenen). De stoel waarop je zit, de kleren die je draagt, je gedachten, je botten en inderdaad ook kristallen - alles bestaat uit vibrerende energie. Door een kristal onder mijn neusgaten te houden en mijn bewustzijn (aandacht) erop te richten, maak ik verbinding met de energetische kwaliteit ervan en kan ik zijn kracht inademen.

Ik kan de energie in het algemeen inademen, of ik kan het naar specifieke plekken sturen door mijn bewustzijn te verdelen tussen het kristal en een bepaald aspect van mijn wezen. Bijvoorbeeld, ik kan mijn aandacht op het kristal houden en tegelijkertijd op mijn aura, bepaalde acupunctuurpunten, energiebanen, organen of chakra's. De energie van het kristal zal naar deze plekken worden gestuurd. Dit kunnen we combineren met "intentie" en visualisatie.

Laten we zeggen dat we willen werken aan het genezen van een specifieke angst in het wortelchakra, bijvoorbeeld de angst voor honden. We kiezen een rood kristal dat resoneert met het wortelchakra, zoals de rode robijn.

Houd het kristal onder je neusgaten, richt je bewustzijn op het kristal met de intentie om geen angst meer voor honden te hebben - de energie van het kristal wordt nu geprogrammeerd - terwijl je ook je bewustzijn op het wortelchakra houdt. Visualiseer dat je geconfronteerd wordt met een hond en dat je onbevreesd bent. Identificeer je met deze onbevreesdheid en onthecht je bewust van de angst; begin de energie van de rode robijn in te ademen en richt deze op het wortelchakra.

Zorg ervoor dat de ademhaling kalm en diep is; voel alsof je inhalaties in het wortelchakra zinken en dat dit chakra de energie absorbeert/opzuigt. Observer de gedachten en emoties rustig; negeer ze gewoon zoals bij meditatie. Jouw persoonlijke transformatie wordt nu gevoed door de kracht van kristal pranayama.

Over het algemeen merk ik ook dat kristal pranayama simpelweg je verbinding met je gekozen kristal versterkt. Normaal gesproken is het dragen van een kristal krachtig, maar door eerst zijn energie in te ademen, heb ik de verbinding met mijn etherische facetten vele malen versterkt.



Ik hoop dat de kennis van kristal pranayama jou ten goede zal komen. Wees je ervan bewust dat het werken met je energie latente disharmonieuze emoties kan activeren. Voordat je begint met een esoterische techniek, vraag alsjeblieft om begeleiding en bescherming (tegen onevenwichtigheid) en vraag dat je alleen dat mag ervaren waar je werkelijk klaar voor bent.

Werk zacht en niet met dwang; het werken met het energiesysteem is als het openen van Pandora's doos; je kunt lagen van beide gelukzaligheid of innerlijke pijn activeren. Door de energie van een kristal in te ademen zonder deze specifiek te sturen (of alleen naar de aura), is het effect meer algemeen en dus minder intens en daardoor veiliger voor het evenwicht. Deze algemene vorm van ademhaling kan nog steeds effectief gecombineerd worden met intentie en visualisatie.

Ik heb gemerkt dat het principe van kristal pranayama ook toegepast kan worden op andere elementen, zoals bloemen, kruiden en bomen. In dat geval is het beter om naar deze methode te verwijzen als elementaire pranayama. Ik heb echter niet genoeg ervaring met elementaire pranayama om gedetailleerd advies te kunnen geven; ik heb voornamelijk met kristallen geademd.

Uw nederige dichter,

Aviilokín K’shi

2
Spirituele kennis / De Oorsprong van Onwetendheid
« Gepost op: mei 21, 2023, 10:42:14 am »
Vraag: Wat is de oorsprong van onwetendheid en hoe kunnen we er voorbij gaan?
Antwoord: Ons bestaan berust op onderling afhankelijke tegenstellingen. Het hoge maakt het diepe mogelijk; het diepe maakt het hoge mogelijk. Helderheid definieert duisternis, en duisternis definieert helderheid. Zonder mannen zouden er geen vrouwen zijn; zonder vrouwen zouden er geen mannen zijn. Op dezelfde manier bestaat onwetendheid vanwege wijsheid, en wijsheid vanwege onwetendheid. In het transcendente rijk van Tao bestaat deze onderling afhankelijke dualiteit niet. Om voorbij onwetendheid te gaan, moet men zowel onwetendheid als wijsheid loslaten.

Echter, omdat Tao de universele essentie van alle dingen is, heeft het een verbindende kwaliteit tussen alle dingen. Ook al laat men zowel wijsheid als onwetendheid los, omdat Tao je zal verbinden met de principes en harmoniserende dynamiek van de realiteit, zal men zich afstemmen op de waarheden van het leven. Op deze manier bereikt men dan toch inzicht, wijsheid, harmonie en helderheid.

Vraag: Er wordt gezegd dat het transcendente rijk van Tao, ook wel aangeduid als leegte, non-dualiteit of shunyata, geen kwestie is van bestaan noch niet-bestaan. Hoe zou iemand dit kunnen begrijpen?
Antwoord: De moeilijkheid ligt erin dat het niet per se een kwestie is van conceptueel begrip. Onze geest moet stil genoeg zijn en onze gemoedstoestand voldoende sereen om onze energie te stabiliseren.

Alleen wanneer onze energie gestabiliseerd is, kan deze worden gericht en functioneren als een signaal. Wanneer we vredig aandachtig of meditatief zijn en vervolgens het fenomeen non-dualiteit in de geest houden, zal onze energie contact maken met de transcendente dimensie.

Wanneer ik spreek over “het fenomeen non-dualiteit in de geest houden”, bedoel ik dat je een zin in de geest houdt die het non-dualistische principe uitdraagt, zoals “Tao is geen kwestie van bestaan noch niet-bestaan.” Of: “Geen dualiteit, geen non-dualiteit.” Of: “Geen onwetendheid en geen wijsheid.” Of: “Geen Tao, geen geen-Tao.”

Wanneer we stil, kalm, aandachtig en meditatief zijn, zullen dergelijke zinnen onze energie afstemmen. Ook wanneer ze hardop worden uitgesproken. Net zoals een mantra. Het helpt om een zekere acceptatie te voelen ten opzichte van het principe van non-dualiteit. Mijn nederige persoonlijke ervaring wijst erop dat, om de gestabiliseerde energetische staat die nodig is voor het behouden van transcendente overeenstemming, een leven van stilte de voorkeur heeft, waarbij de vele onnodige woorden en reactiviteit die zo kenmerkend zijn voor de altijd rusteloze menselijke gedragswijze worden losgelaten.

Vraag: Wanneer ik mijn afstemming met de principes van de werkelijkheid bereik via de verbindende werking van de Tao, hoe ziet deze vorm van helderheid er dan uit?
Antwoord: Deze vorm van inzichtelijkheid wordt niet noodzakelijkerwijs op een conceptueel niveau ervaren waarin je je helderheid in woorden kunt uitdrukken. Je gevoelswereld en gedragswijze passen zich aan aan de waarheden van het bestaan; je begint je eigen manier van functioneren aan te passen aan de principes van het leven, een beetje zoals het hartorgaan gewoon weet hoe het moet functioneren zonder noodzakelijkerwijs de componenten van zijn eigen werking in abstracte ideeën te kunnen vertalen.

De moderne natuurkunde vertelt ons dat alles bestaat uit vibrerende energie. Net als de oude Chinese mystici ervaar ik dat deze energie zich gedraagt als water en als wind (fengshui; feng: wind, shui: water). Wanneer je eigen manier van functioneren zich aanpast aan de principes en harmoniserende dynamiek van de werkelijkheid, is het als een wolk die door de wind wordt verplaatst en als een schip dat op kosmisch water drijft. Iets “duwt” je wezen in de juiste richting.

Vraag: Wat is de betekenis van het leven?
Antwoord: Het menselijk vermogen om vragen te stellen bestaat altijd uit een selectie van acht basiscomponenten van vraagstelling, wat betekent dat elke vraag die we stellen een selectie gebruikt van de volgende acht basisvragen: wie, wat, wanneer, waar, hoe, waarom, kwantiteit en kwaliteit. Bijvoorbeeld, wie ben ik? Waar kom ik vandaan? Wat is de betekenis van het leven?
In het Ongemanifesteerde, transcendente rijk van Tao bestaan deze acht (of welk aantal dan ook) basiscomponenten van vraagstelling niet. In de Tao zijn er geen vragen noch antwoorden; er is geen onwetendheid of kennis. Echter, omdat de Tao een verbindende kwaliteit heeft tussen alle dingen, treedt men in diepe communie met het leven. Ik kan niet anders dan zeggen dat deze gemeenschap mij vervult met een gevoel van zingeving. Sommige antwoorden op de diepere vragen van het leven kan ik in woorden uitdrukken en in een geconceptualiseerde vorm vertalen; echter, omdat dit enige complexiteit met zich meebrengt, denk ik dat het beter is om deze woordeloze helderheid aan te reiken die in principe voor iedereen toegankelijk is.

Vraag: Om de Tao en deze woordeloze helderheid te bereiken, heb ik dan een religie nodig?
Antwoord: Oude Taoïstische wijzen waren geen voorstander van het idee van georganiseerde religie; mijn bescheiden ervaring is het daarmee eens. Een mens manifesteert zich door middel van drie kwaliteiten: lichaam, spraak en geest. Deze drie kwaliteiten geven richting aan onze energie, en met deze drie kwaliteiten spreken we of wel of juist niet de principes van het leven aan — de wetten der harmonie. Een Taoïst wil zich afstemmen op het transcendente principe (waar religie niet bestaat) en bijgevolg in gemeenschap treden met de principes van de werkelijkheid en zijn lichaam, spraak en geest van nature aanpassen in overeenstemming met deze actuele, real-time gemeenschap. Dit proces wordt verstoord door priesterlijke hiërarchieën, dogma’s, cultuur, traditie en rituelen die de Tao en de werkelijkheid zelf overschrijden, alsof ze tussenbeide komen. De Tao is de enige autoriteit.

Aviilokín K’shi

3
Beste ieder,

Mochten jullie het waarderen, ik heb een klein YouTube filmpje gemaakt over hoe een Taoïstisch mysticus tot waarheid komt (Engels ingesproken tekst).

In zijn basis is de boodschap: stel je voor dat je drie lege kommen hebt; de ene kom dat ben jij, de tweede staat voor gewone alledaagse zaken zoals bomen, gebeurtenissen, levenssituaties, levensvormen en rivieren, de derde staat voor abstractere zaken zoals de wetmatigheden van het leven. Alle drie delen zij dezelfde Leegte.
Wanneer jij als zijnde de eerste kom in aanraking komt met jouw Leegte, deel je gelijk mee in dezelfde essentie van de twee andere kommen omdat jullie dezelfde Leegte bevatten en zodoende uit dezelfde essentie bestaan. Op deze manier: wanneer een kom tot zijn Leegte komt, komt hij ook tot dezelfde Leegte van de andere kommen. Zodoende ontstaat er een sterke afstemming; zodoende kan een mens afstemming vinden met waarheid.

Link: klik hier.


Al het goede,

Aviilokín K'shi



4
Overige onderwerpen / Het Gedragen Geschrift: Zou Ik Feedback Mogen krijgen?
« Gepost op: mei 18, 2023, 10:58:09 pm »
Hallo beste ieder,

Ik ben een bescheiden auteur; ik schrijf normaal in het Engels en probeer nu ook in het Nederlands te schrijven—een taal die ik minder machtig ben. Wellicht heb je mijn eerste post gelezen: Herinneringen van een Gereïncarneerde Taoïst: De Mystieke Schrijfkunde. Door een bescheiden aangeboren spirituele begaafdheid ben ik in staat de mystieke zijnstoestanden van de Taoïst te herintegreren vanuit de spirituele zelfcultivaties van vorige levens. Ik vertaal de energetische patronen van harmonie tot fonetische harmonie in mijn zinsstructuren, wat een afstemming tracht teweeg te brengen in mijn lezers. Ik schrijf graag in de stijl van een oud heilig geschrift om de ziel tot diepere dimensies te roeren.

Er zijn eigenlijk drie elementen sterk aanwezig in mijn verhalen; drie dimensies die ik naar voren breng die in mijn ziel gelegen liggen: De Oosterse transcendente  mystiek van de Tao (Chinees en Japans), een vergeten cultuur die het Chinees Taoïsme voorafging maar de Tao eveneens zeer diep meester was, en de kracht van het Keltische is eveneens aanwezig. Deze drie (en andere) elementen vermengen zich van nature in mijn verhalen en tracht mijn lezers af te stemmen op deze dimensies, en dragen relevante wijsheid over.

Omdat ik niet gewend ben in het Nederlands te schrijven, zou ik graag een stukje delen van een werk waar ik nu mee bezig ben, "De Gezangen van Illaeyiim."
Graag zou ik weten hoe het op je overkomt. Hoe heb je het ervaren?
Ik kan me voorstellen dat de gedragen, archaïsche stijl niet altijd even toegankelijk is. Dit zou ik echt graag weten.


De Gezangen van Illaeyiim

Er heerste een storm in de elektrisch-gelaadde horizon, winden geboren in het westen zongen een gewelddadig lied waarvan de stem het bladerdak der bomen liet dansen en zijn witte gewaden liet stromen in de grijze schemering, als de ochtendwolken weerspiegelden in het wankelende water van een zilveren zee.

Bliksem flitste in de verre hemel, wiens aderen  de donkerzilveren sluier van de schemering leken te splijten, en de stem van de winden vermengde zich met de schreeuw van de donder.
En de storm was als een angstige huil, want alles wat gewelddadig is, wordt in waarheid geboren uit angst. En Illaeyiim wist dit, want hij was een Dienaar van het Zwaard, en de Dienaren zijn de hoogste strijders binnen de mystieke orde van Shunkaya.
Naast Illaeyiim stond Sandara; haar gezicht was sereen en het zachte licht van de kristallen bol in haar hand verlichtte het diepgroen van haar ogen, die leken op de weiden van heilige valleien, waar haar onsterfelijke geest woont. Net als Illaeyiim was zij ook een Dienaar van het Zwaard; haar gemoed was kalm, want de deugden van haar ziel waren onaangedaan door zowel storm als vijand. Ze boog met alle nederigheid die door de jaren in haar hart was gegroeid, want ontbering was altijd haar voornaamste leraar geweest.
"Laten we gaan, meester Illaeyiim; de hemel zal deze nacht huilen en de sereniteit van onze harten benijden."
"Leid me met uwe hand, o Sandara Hogevrouwe, en in stilte zullen wij zitten te midden van de donder."

Sandara leidde Illaeyiim naar een overdekte windloze inham in de berg, en trok een scherm van gevlochten takken omhoog; ze had het gisteren gemaakt, want ze was wijs in het lezen van de tekens van de natuur en had de lucht haar adem zien vergaren voor het lied der stormen.
Enig water stroomde hun omheining binnen als tranen die over een gezicht van steen liepen; de berg stond daar als een majestueuze bewaker terwijl de wind erop huilde, klauwend van benijd naar zijn onverstoorbaar fundament. Bij de Dienaren werd een warmte ontstoken door de innerlijke kracht van hun meditatie; en zo zaten zij door geheel de nacht in de droomloze rust van de mysticus.

Het was nu al bijna een maand geleden sinds ze door de waterpoort waren getreden en door de bergen van Majesha trokken; in het zuiden, langs de rivier Uramíl, lag het koninkrijk der Sire, maar de Dienaren gingen westwaarts, richting Namensis, en waren nu dichtbij de oude brug die naar de bergen van Angkasa zou leiden.
Andere Dienaren van het Zwaard hoopten ze daar te ontmoeten en de wijsheden van hun tochten tot zich te nemen. Het was de taak van de Dienaren om buiten de grenzen van hun Orde te verblijven en kennis te vergaren over de bewegingen van het Zwarte Pad, een vijand die ooit over de gekende wereld heerste en bedreven is in de wegen van duistere kracht.

Het land glinsterde terwijl de ochtendzon haar licht wierp op de druppels die het land bedekten, alsof het etherische diamanten waren die de gloed van een hemels rijk in zich droegen, zoals het Licht van Oorsprong zich ooit had geworpen in de etherische lichamen van de ziel en zo het hart van het individu tot leven had gebracht.

De Dienaren stonden op, maar over hun witte gewaden trokken ze ook grijze gewaden aan; en hoewel de dageraad nu volledig ontwaakt was tot het licht en de zon als een bloem bloeide die haar bladeren ontvouwde tot alle hoeken van de wereld, hielden de grijze gewaden een blijvende schemering in zich als een onsterfelijk ochtendstond die door de helderheid van de dag bewoog als een zachte maar vitale wind, die aanwezig is maar niet gezien wilt worden.
De grijze gewaden verborgen de goddelijke innerlijke cultivatie van degenen die ze droegen voor het Zicht van duistere mystiek, en opdat het Licht binnenin de drager niet te fel zou schijnen tot de geesten van gewone mensen, en diens ketenen der onwetendheid zou ontbinden waardoor hun onware gedachten over het Bestaan niet langer bijeengehouden zouden kunnen worden.

Sandara en Illaeyiim liepen in stilte; hun harten zo sereen als de tijdloze azuurblauwe lucht en de kabbelende beken die sinds eeuwen de aderen van de bergen zijn geweest. Stilte bewoog door stilte, en hun gewaden der onsterfelijk ochtendstond versmolten met de schemering van bossen waarvan de wortels ver in de gespleten rotsen reikten en gevoed werden door de vergeten geheimen van het verleden.





Uw nederige dichter,

© Aviilokín K’shi

5
SPIRITUALITEIT EN MYSTIEK
Spiritualiteit is een breed begrip; het kan religie betekenen, het kan een geloof in spirituele entiteiten zoals engelen betekenen, of het nastreven van paranormale vermogens; voor velen impliceert het ook eenvoudigweg persoonlijke groei en proberen het leven te begrijpen. Voor mij is de term mystiek meer gedefinieerd, wat betekent dat een mens in staat is tot directe persoonlijke verbinding met de subtiele structuur van de realiteit — de kwantummatrix die het bestaan vormt ofwel de natuur. Op deze manier komt men in contact met de natuurwetten (dat wil zeggen de principes van het leven). Men ervaart de principes van de realiteit op een zeer intiem en persoonlijk niveau, eerder dan alleen op het niveau van abstracte ideeën. In Old Souls: Compelling Evidence from Children Who Remember Past Lives bespreekt auteur Tom Shroder het werk van wijlen Professor Dr. Ian Stevenson, die zevenendertig jaar heeft besteed aan onderzoek naar het fenomeen van reïncarnatie en herinnering aan vorige levens. Sinds mijn kindertijd ben ik spiritueel begaafd. Dit stelt me in staat om de mystieke cultivering van mijn vorige levens opnieuw te integreren, met nadruk op de mystiek van de Taoïstische mysticus. Taoïsme is een oude vorm van Chinese mystiek die streeft naar directe, persoonlijke verbinding met de wetten en harmonieën van de natuur, en dit als basis gebruikt voor persoonlijke ontwikkeling. Het schrijven van poëzie was een intrinsiek onderdeel van mijn Taoïstische mystieke cultivering; in dit artikel wil ik uitleggen hoe de kunst van het poëtisch schrijven mystiek ervaren kan worden.


TRANSCENDENTE EMPATHIE
Allereerst wil ik uitleggen hoe een Taoïstische mysticus in contact komt met de subtiele werkingen van de realiteit. Hiervoor moet ik een principe introduceren dat ik graag transcendente empathie noem. Voor een Taoïst is de transcendente Tao niet alleen de goddelijke bron van het leven, maar natuurlijk ook de universele essentie van alle dingen. Een berg, een boom, een rivier, een levensvorm; al deze dingen delen dezelfde universele essentie, de Tao. Niet alleen deze alledaagse dingen delen in deze universele essentie, maar ook meer abstracte zaken, zoals de wetten van de natuur — de principes van het leven. De betekenis van empathie is dat men een ander persoon kan begrijpen door zich in zijn of haar positie te kunnen verplaatsen. Door in afstemming met de Tao te leven, plaatst men zichzelf in de universele essentie van alle dingen, en bereikt men daardoor een empathische relatie met de talloze facetten van het bestaan, inclusief de wetten en harmoniserende dynamiek van de natuur. Dit stelt een Taoïst in staat om wijs te worden en een staat van harmonie te bereiken. Men cultiveert de Tao door te leven in een staat van opmerkzaamheid/mindfulness en stilte. Dit stabiliseert de levenskracht; in een gestabiliseerde staat kan deze vervolgens op de Tao gericht worden door het transcendente principe in de geest te houden.


POËZIE: EEN KWANTUMREFLECTIE
Voor mij is de meest bepalende eigenschap van poëzie dat de zinsbouw gebaseerd is op patronen van fonologische harmonie. Met andere woorden, de zinsstructuur wordt geleid door een gevoel van harmonie wat betreft geluid. Fonetische harmonie is de grammatica van de mystieke dichter, artistiek tartend het territorium van de puristische grammaticus. De oude Taoïsten schreven altijd op deze manier, want deze patronen van fonologische harmonie in de spraak hadden een diepe mystieke betekenis voor hen. De oude Taoïsten waren zo in harmonie met de natuur dat ze konden waarnemen dat de natuur begon in een staat van (kwantum) chaos en geleidelijk evolueert naar een staat van orde en harmonie. Hedendaags begrijpen we deze oorspronkelijke oerchaos als de oerknal.
Kwantumfysica vertelt ons dat alle dingen eigenlijk patronen zijn van trillende, kwantumenergie. De kleding die je draagt, de stoel waarop je zit, de lucht die je inademt, je lichaam, je gedachten — al deze dingen bestaan in werkelijkheid uit patronen van trillende energie. De manier waarop de natuur haar oorspronkelijke chaosenergieën tracht te harmoniseren en stabiliseren, is door samenhang tussen hen te veroorzaken. Dit betekent dat de talloze kwantumenergieën van het bestaan zich verbinden en resonantie vormen met elkaar. We nemen deze harmonieuze energetische samenhang waar als zijnde schoonheid, want wanneer we naar de mooie vormen van de natuur kijken, aanschouwen we in werkelijkheid deze patronen van kwantumenergetische harmonie. Wie de Tao cultiveert, verenigt zich onvermijdelijk met dit evolutionaire principe. Omdat hij de wetten en principes van de natuur verenigt en verwezenlijkt binnen in zichzelf, bereikt ook hij een staat van hogere energetische harmonie. Deze patronen van hogere energetische harmonie manifesteren zich niet alleen in al zijn facetten en dagelijkse inspanningen, maar ook in zijn atletische, wetenschappelijke en artistieke ondernemingen. Wanneer een Taoïstische mysticus zich toelegt op de kunst van het schrijven, manifesteert hij de patronen van energetische harmonie die hij ervaart in zijn diepere mystieke zelfverwezenlijking in patronen van fonologische harmonie in de spraak. Dit betekent dat de Taoïstische mysticus de grammatica van de natuur zelf hanteert en daardoor onvermijdelijk een dichter wordt. Als mensen voldoende in staat zijn tot gevoelsmatige afstemming, hebben deze patronen van fonologische harmonie het potentieel om het publiek van de Taoïst in contact te brengen met de "zijnstoestand" van de mysticus. Op deze manier vindt er een subtiele spirituele overdracht plaats die mensen op een dieper niveau verbindt met de waarheid, zonder noodzakelijkerwijs conceptueel over waarheid te praten. Dit kan worden vergeleken met hoe de louter fysiognomie van een persoon het principe van waardigheid of eer kan overbrengen, zonder conceptueel over waardigheid of eer te praten. Je ziet het in de loutere manier van handelen van de persoon, of zelfs in de toon (fonetische kwaliteit) van zijn of haar stem. Wanneer een dichter-mysticus opmerkt dat hij geen fonetische harmonie kan creëren in zijn zinsstructuren, waarschuwt het hem dat hij zelfreflectie moet hanteren over zijn staat van zijn. Waarom is hij niet voldoende in harmonie met de natuur? Wat heeft de benodigde stilte verstoord? Is hij niet geduldig genoeg? Is zijn vertrouwen in het leven niet voldoende? Is er gebrek aan zelfvertrouwen? Is er wrok in zijn hart? Op deze manier fungeert de kunst van het poëtisch schrijven als een spiegel en een leraar voor de mysticus, die hem begeleidt in zijn zelfcultivering en vereniging met de waarheid.



Ik hoop dat u mijn bescheiden artikel/deling hebt kunnen waarderen en dat het heeft bijgedragen aan het verdiepen van uw ervaring met poëzie.

Uw nederige dichter,

Aviilokín K'shi

Pagina's: [1]

Pagina opgebouwd in 0.047 seconden met 24 queries.