Hoi hoi!
nou laat ik eens wat actiever worden op het forum
je weet mijn antwoord al, omdat we het er al over hebben gehad maar ik wil er graag nog even met anderen over praten en mijn ervaring delen. Misschien kan ik het beter in de categorie van dromen zetten maar dat is eigenlijk niet wat het was voor mij. Ik moet wel zeggen dat ik dus geen geesten zie, maar ze wel voelde en over ze droomde. Hierbij zag ik alles vanuit hun perspectief en niet vanuit mijn eigen perspectief. Ik denk dat dit ook wel wat zegt omdat je dan dus niet bij jezelf kunt blijven blijkbaar.
Hoe wist ik nou dat dit niet zomaar dromen waren? Dat kwam eigenlijk doordat ik keihard geconfronteerd werd met wat feiten. Ik heb al heel lang deze dromen maar ik dacht dat ik gewoon een goede fantasie had. Wel werd ik altijd uitgeput wakker en sommige dromen bleven me heel erg bij. Elke keer op verschillende manieren doodgaan, dat gaat je niet in de koude kleren zitten. Op de middelbare school was het pas dat ik een droom kreeg die telkens terug kwam, 7 jaar lang. In die droom hing ik mezelf op, midden in de school. Ik voelde me erg ongelukkig bij die beslissing en ik herinner me nog precies het gevoel toen de scholieren de trap opkwamen en mij zagen hangen. Wraakgevoelens waren hierbij het belangrijkste. Daarna heb ik die droom dus steeds vaker gehad en het rare was dat ik zoiets zelf nooit zou doen dus het stond heel ver van me af! Maar ik ben hoog sensitief dus sta ik hier al wat opener voor en bovendien was ik vroeger gepest, iets wat dat meisje ook was. Ik merkte dat hoe meer ik over haar droomde, hoe meer ze me probeerde over te halen tot zelfmoord. Ze was erg eenzaam en boos en kon daar niet mee omgaan. Later hoorde ik van een vriendin die geesten zag, dat ze dat meisje had gezien en had gehoord van een docent dat er een meisje was die zich had opgehangen. Zij wist toen niks van die dromen van mij en ik had ze ook nooit met iemand gedeeld. Ik ben me toen kapot geschrokken want het was dus al die tijd niet mijn fantasie geweest!!
Daarna heb ik nog veel dromen gehad, sommige bleven me de hele dag bij en anderen minder. In de zomer vorig jaar heb ik een hele heftige confrontatie gehad in een gebouw in Engeland. Ik wil er eigenlijk niet meer over praten omdat het me zo bang heeft gemaakt, maar wat ik wel wil zeggen is dat ik daarna veel gevoeliger hiervoor ben geworden. Daarna droomde ik elke nacht en dit was enorm heftig. Het huis waar ik in woon is daarbij ook een grote factor, maar antieke schilderijen die ik heb gekocht ook. In die periode leefde ik eigenlijk niet meer want ik had geen energie meer. Ik werd elke morgen helemaal gesloopt wakker en bovenal was ik heel erg bang en onrustig overdag maar vooral bij het idee dat ik nog moest gaan slapen. Ik lag vaak te trillen in bed omdat ik wist wat er ging gebeuren.
Sinds de kerstvakantie echter heb ik geen last meer hiervan! De rust die ik toen heb gehad toen ik niet in dat huis was, heeft me veel ruimte opgeleverd en vooral het besef dat ik hier zelf de controle in had! En dat is ook eigenlijk iets wat ik mensen mee wil geven. Ik kan me niet voorstellen hoe het is om geesten te zien, en daar ben ik nog erg blij om! Maar als je dit herkent of misschien ze wel kunt zien, besef je dan goed dat jij de macht hebt! Jij kiest of je dit wil of niet want het is fijn om mensen te helpen maar je hebt zelf ook een leven. Inmiddels ben ik heel blij dat ik die dromen niet meer heb en dat ik zelfs overdag geen geesten meer om me heen voel. Ik begrijp heel goed hoe bang mensen hiervan worden dus weet dat je hier niet alleen in staat! Het besef dat jij de controle hebt, helpt erg. Probeer voor je gaat slapen bijvoorbeeld te zeggen tegen jezelf dat je sterk bent en dat jij bepaalt hoe ver ze kunnen gaan. En probeer vooral vanuit je eigen perspectief te blijven kijken door je op jezelf te focussen zodat je het niet vanuit hun ogen ziet. En overdag is wel belangrijk: negeer ze. wees er niet teveel mee bezig want je leeft hier op aarde en niet in die andere wereld. Als je er teveel mee bezig bent door er veel over te praten of op een andere manier, dan sta je eigenlijk al toe dat ze je kapot gaan maken doordat ze constant om je heen zijn. Mensen helpen is een ding, maar energie weggeven is niet nodig!
Ik hoop dat ik hier iemand mee help die zoiets meemaakt/meegemaakt heeft maar anders was het in ieder geval fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen
Liefs,
Britt
