Hallo LP Chip,
Ja hier kan ik wel wat mee. Ik ga er nog even verder op door. Toen ik op deze wereld kwam, was ik mentaal heel sterk en positief. Als heel jong kind heb ik echter meerdere hele pijnlijke behandelingen gehad in het ziekenhuis. De pijn was zo groot, het overweldigde mij en ik kon me er ook niet voor afsluiten. Toen kwam er ook angst naar binnen.
Toch kon ik wel verder leven, vooral omdat ik een link met boven had.
Heel langzaam sloot zich dit, ergens rond mijn vroege puberteit. Vanaf dat moment kreeg ik tics, etiket Gilles de la Tourette.
Voor mij voelen die tics alsof ik altijd aan sta. Ik wil het lichaam controleren maar mijn lichaam kan het beter zelf. Als ik slaap heb ik nergens last van namelijk. Het lijkt een gevecht tussen mijn hoofd en lichaam. Ik kan het loslaten, maar dan val ik in slaap. Slechts in een goede omstandigheden, bv bij massage of meditatie kan ik wel wakker blijven en ontspannen. Ben nu dit raadsel voor mezelf aan het ontcijferen. Kan jij hier nog wat meer over zeggen?

Liefs Ninkenike

Dank je wel. Ik laat het daar waar het hoort en neem mee wat bij mij hoort.

Hallo, medeforumers. Gooi graag iets waar ik mee loop in jullie midden, in de wetenschap dat ik met jullie antwoord/ antwoorden verder kan.
Vorige week heb ik een vervelende situatie gehad. Ik ben teamleider van meerdere teams. Ben een mensenmens en probeer er voor andere mensen te zijn. Doe dat met open blik. Als kind ben ik erg gepest en voel ik me nooit zo fijn in groepen. Familie en vrienden voelen wel fijn en veilig. Als teamleider heb je een andere rol en dat is ook prima. Vraag de mensen altijd als er iets is, het te melden. Nu kreeg ik van mijn teamleider te horen dat sommigen niet tevreden zijn over mij. Word er heel verdrietig van dat ze dat niet aan mijzelf doorgeven. Het voelt weer als het gevoel dat ik vroeger had toen ik werd gepest. Word er heel verdrietig van en ga aan mijn werk twijfelen en aan mijzelf. Want als er een iemand negatief is, snap ik dat het aan de persoon ligt, maar als er meerdere zijn? zal het ook bij mij liggen. Ik ben altijd positief en vertrouw mensen. Daarom begrijp ik niet dat ik negatief overkom. Weet niet wat ik verkeerd doe en dus ook niet waar de oplossing ligt.
Wie kan mij wat adviseren hierin?

Dit soort situaties kunnen heel moeilijk en verdrietig zijn.
Zelf heb ik heel veel hulp gehad aan het boek de fontein van Els van Steijn.
Zij en haar team doen ook familieopstellingen. Ik heb zelf al twee keer een opstelling gedaan en het maakt veel duidelijk. En als je jezelf heelt, maak je ook ruimte voor de generaties voor en na je.
Ik kan het van harte aanbevelen

In mijn omgeving is iemand met angst vanwege trauma. Zij heeft therapie en het gaat de goede kant op.
Ik heb daar wel een vraag bij: zij moet weer leren vertrouwen op haar intuïtie en leren dat de angst komt uit situaties uit het verleden. Tegelijk besef ik dat waar zij bang voor is afkomstig is van vroeger en niet van nu. Tegelijk besef ik, waar zij bang voor is, of andere mensen bang voor zijn, zoals inbrekers, angst om ziekte, angst voor verkrachting etc, niet een irreële angst is, want helaas gebeuren dat door dingen wel.
Nu is mijn vraag aan jullie: hoe leer je iemand wanneer de angst niet echt is en wanneer wel? Wanneer heeft de onechte angst de overhand en wanneer is het de intuïtie dat er iets niet klopt. Achteraf kan je bepaalde dingen checken, maar niet altijd wanneer je in een situatie zit. Ben benieuwd hoe jullie hier naar kijken

Dank voor de kaart, ik neem het mee…

Hallo Frank, de foto die ik je heb gestuurd, is heel goed gelezen. Wat mooi dat je dat kan.
Hiermee kan je zeker mensen helpen. Succes met je opleiding en groei.