Voelt de aanwezigheid van een overleden ziel anders dan een ziel die nog wel leeft en uiteindelijk weer terug gaat naar zijn fysieke lichaam?

Zoals je weet zijn mijn vriend en ik uit elkaar en ik ben het aan het verwerken en ook veel aan het terugdenken aan de tijd dat we samen waren. Ik heb ook sterk het gevoel, weet het zelfs bijna zeker, dat hij wel eens in mijn gezelschap uitgetreden is (starende blik), maar ik kon vooral de laatste tijd zelf nog maar slecht in mijn eigen gevoel komen (burn out gevoel had ik, helemaal uitgeput). Nu ben ik sinds ongeveer een maand helemaal terug
Maar vandaar die ene vraag dus.

Dat geeft niet, want hoe dan ook, ik ben tot het inzicht gekomen dat deze persoon niet de juiste partner voor me is.

En daarbij heb ik mezelf veel beter leren kennen, ben ik (positief) veranderd en ben ik gegroeid . Sterker en gevoeliger geworden en ik kan beter op mijn intuïtie vertrouwen. Ik kan zelfs mensen energie sturen, dat heb ik door mijn ex geleerd, want hij heeft het vaak gevoeld als ik dat deed.
Als ik er aan toe ben en mijn intuïtie en 'gaves' zijn nog verder ontwikkeld wil ik vaker / meer mensen gaan helpen, vind het zonde om hier niks mee te doen 

Toen lag ik denk ik (net) te slapen. Maar dat moment, ook al duurde het niet zo lang, zal vast iets goeds hebben gedaan 

Ik wist niet precies in welk topic ik dit wilde zetten. Mijn vriend en ik zijn uit elkaar, ik ben gisteren naar hem toegegaan en heb afscheid genomen.
Er is de laatste tijd zoveel negatiefs gebeurd tussen ons en heb hulp gehad van een heel goed medium. Ik heb hem veel geholpen de afgelopen tijd en dus ook hulp aangeboden voor zijn ziekte. Hij heeft deze hulp afgewezen, ondanks dat zijn ziekte verslechterd is en daar ben ik inmiddels ook meer over te weten gekomen (van iemand met een gave). Hij is veel zieker dan hij liet zien en beweegt door middel van een DBS (deep brain stimulation). Als een robot. Blijkbaar als hij die niet zou hebben zou hij in een rolstoel zitten. En nu merkte ik gisteren dat hij inmiddels helemaal geen enkel gevoel meer in zich heeft. Zijn ogen waren alweer veranderd, er is een entiteit (overleden ronddwalende ziel) uit hem verwijderd, maar meteen is er weer een nieuwe in gekomen. Dat heb ik gevoeld, de laatste keer toen hij bij mij was in bed, want die entiteit wilde proberen om mij over te nemen, in mijn lichaam te gaan. Is niet gelukt. Mijn aura is inmiddels weer dicht, hersteld en ik ben weer mezelf geworden door een healing, zowel ik als mijn ogen zijn veel sterker geworden. Maar mijn ex had voor de achteruitgang van zijn ziekte altijd rustige, vredige ogen die liefdevol keken. Hij was ook lief  . De laatste tijd (ongeveer toen de verhuizing begon) zit hij vol met angst, onrust, frustratie, boosheid en hele erge vermoeidheid. Dat had ik ook van hem overgenomen.

Het is bijna niet te verklaren wat hier zich allemaal heeft afgespeeld, ik denk vaak: hoe is dit mogelijk? Hoe kan zoiets gebeuren?
Ik weet inmiddels dat mensen met parkinson heel veel gaten in hun aura hebben, ook door hun lage energie. Dat vind ik ook best wel erg eigenlijk, want die ziekte is vreselijk. Ze kunnen ook erg van karakter veranderen door de ziekte. Maar ik ga er serieus aan onderdoor als ik met iemand moet leven die zoveel negatieve energieën aantrekt. Ik zou dan dagelijks een of meerdere entiteiten moeten verwijderen en de persoon wat energie moeten sturen zodat hij zich goed voelt. Ik help mensen graag (zeker als ze er voor open staan), maar als de deur dicht wordt gegooid door de persoon en het sowieso niet haalbaar wordt dan houd het voor mij ook op.

Heeft hij, toen we elkaar tegen zijn gekomen en we heel erg verliefd waren op elkaar, echt van mij gehouden? Was zijn ziekte toen nog niet zo ver gevorderd dat hij toen nog zichzelf was, heb ik zijn ware karakter gezien?
Ik wil het zo graag weten!!! Alvast heel erg bedankt LPChip 

De mevrouw die ons gaat helpen is een bekende van mensen die ik goed ken. Ze heeft hen ook geholpen. Ze is al met pensioen en heeft zo'n 20 jaar ervaring. Ik heb een paar dagen geleden een ingeving gekregen en meteen actie ondernomen. Zonder twijfel. Ik heb er een heel goed gevoel over  .

Ik ga bijna zeker hulp van een medium krijgen! 

Gisteravond heb ik een heel lang, goed en heftig gesprek met hem gehad. Ik kon niet opener zijn, alles wat ik kwijt wilde heb ik met hem gedeeld. Ik vind dat hij ook veel heeft gedeeld met mij. We waren hierna beiden uitgeput. Wat heb ik een spanning en zware energie gevoeld. Alsof die opgespaard was en er uit moest.
Ik heb hierna het huis gereinigd met Palo Santo hout en we zijn daarna gaan eten. Hierna nog samen wat gedronken. Ik gaf hem een knuffel en we dachten tegelijkertijd dat we samen op de bank wilden zitten. Toen zijn we weer wat dichter tot elkaar gekomen, we waren wat uit elkaar gegroeid (gevoel was een beetje weggevaagd door alle drukte en spanningen). Hij voelde ook mijn liefde weer en bij hem begon het gevoel ook weer terug te komen.
Hij zat tegen me aan toen ik opeens koude rillingen/ tintelingen voelde in mijn hoofd en straalde uit naar halverwege mijn rug. Heb nooit eerder zoiets gevoeld, maar vond het niet eng of vervelend. Wie of wat is dit geweest?
Ik ben gevoeliger geworden en mijn energie stroomt sinds een paar weken weer beter door mijn lichaam. Hulp van iemand hiervoor gehad.