Het is even geleden dat ik dit topic heb geopend, maar ik wil er op terug komen. A. en ik houden echt heel veel van elkaar en hebben serieuze toekomstplannen samen. We hebben het fijn samen en we accepteren elkaar zoals we zijn.
Het is zo dat ik mijn ouders nog steeds niets over onze relatie heb verteld. Ze weten alleen dat we met elkaar omgaan en ik inmiddels niet meer bij hem werk.

Op de een of andere manier is het zo dat als ik met mijn ouders over hem praat dat ik een brok in mijn keel krijg en ontzettend misselijk word. Ze zijn ook niet positief over hem, als ze de kans krijgen kraken ze hem af. Mijn ouders zijn sowieso vaak negatief over anderen.

Ik heb het hier afgelopen week met iemand over gehad die een sterke intuïtie heeft en soms ook dingen doorkrijgt op de een of andere manier.
Hij gaf het advies om niet tegen mijn ouders te zeggen dat we een relatie hebben omdat er dan onrust komt, ze gaan moeilijk doen en zich ermee bemoeien.
Het voelt ook echt niet goed om het hun te vertellen, maar het is wel een lastige, vervelende situatie. Want ik woon in een dorp en nog geen 500 meter van mijn ouders vandaan. Ik wil niet hoeven kiezen tussen mijn ouders en mijn vriend, maar ik wil de vrede thuis wel bewaren en hun en de honden nog op kunnen zoeken.

LPChip, een kaartlegging gaat denk ik niet helpen, zou jij je gidsen eens willen vragen wat hun zeggen over deze situatie?
Alvast heel erg bedankt, jou hulp is (ook) welkom!

Het is goed dat jij weet dat je beter geen vaccinatie kunt nemen. Ik zie een aantal van mijn cliënten (ouderen) sinds ze zijn gevaccineerd achteruit gaan, er is zelfs een cliënt een paar weken na een vaccinatie overleden. En ik hoor nog wel eens dat mensen er heel erg ziek van worden.

Ik heb (ook) via via van iemand gehoord dat je auto immuunziektes op de langere termijn kunt krijgen, eigenlijk best erg om te weten. Ik houd het zelf bij gezonde voeding, voldoende bewegen en wat extra supplementen . Daar voel ik me goed bij.

Maar heb jij een idee met hoe dat in de loop der tijd gaat met bijvoorbeeld reizen naar het buitenland en alle maatregelen over de hele wereld, die ieder land zelf bepaald? Wordt alles op den duur weer normaal of blijven ze 'ons de wetten voorschrijven' (zolang er corona is, of andere virussen)?

Heb vandaag een moeilijk, intensief gesprek met haar gehad. Ik zat helaas te veel in mijn hoofd in plaats van bij mijn gevoel, heb erge hoofdpijn vandaag.
Het gaat niet goed met haar, ze heeft nog veel verdriet en stoot mensen (familie) van haar af als ze hulp aanbieden, voelt zich dan schuldig, terwijl ze die wel nodig heeft, dat beseft ze zelf ook. Ook wijst ze mensen af die haar uitnodigen of willen bezoeken en ze ziet er tegenop om de deur uit te gaan terwijl ze heel sociaal is. Ze heeft wel een huisarts (hij kent haar al heel lang en goed) waar ze op terug kan vallen en als ze haar familie meer toelaat ook. En bij mij stelt ze zich best wel open, ze vertrouwd mij. We hebben een fijne band, hebben veel overeenkomsten.
Ze voelt zich over het algemeen rustig thuis, misschien helpt mijn energie sturen wel, maar kan ook toeval zijn.

LPChip, heb jij misschien een tip of advies voor mij of en hoe ik haar zou kunnen helpen of kan ondersteunen?

En bedankt voor je reactie trouwens!

Ik vraag me al een tijd af waarom corona in de wereld is gekomen. De ene persoon zegt dit, een ander weer iets anders, niemand weet het volgens mij zeker. Weet iemand misschien hier op dit forum wat de echte reden is waarom corona in de wereld is gekomen?

Stom van me, dit had ik zelf ook kunnen bedenken
Een beter advies had je niet kunnen geven haha!

Inmiddels is er vorige week woensdag een geschikte woning (ruimte en huurprijs) vrij gekomen en ben vanmiddag gaan kijken. Voor maandagmorgen moet ik aan de woningbouw laten weten of ik het huis wel of niet neem.
 
Waarschijnlijk is deze kaart niet op deze woning van toepassing, want kan hem niet goed plaatsen. Maar toen wist ik nog niet dat deze woning vrij zou komen.