Heel erg bedankt voor je bericht, hier heb ik veel aan. Ik had er wel eens over gehoord, maar niet bedacht dat dat ook op mijn situatie van toepassing zou kunnen zijn. Nu weet ik dat het zoals het nu is goed is en verder geen moeite meer hoef te doen. Al had ik het graag anders gewild.

Maar ik heb inmiddels al met een paar mensen een fijne band en kan ook nog meer mensen op mijn pad krijgen waarmee ik ook een betere, fijne, hechtere band kan opbouwen dan met mijn ouders . Daar heb ik behoefte aan. Als ik me daarvoor open stel en blijf stellen dan gebeurd dat vanzelf. Daar heb ik in ieder geval vertrouwen in!

Een gesprek met iemand vorige week heeft veel met mij gedaan. Dat was wel een fijn gesprek trouwens. Met een heel lief persoon ook 

Ik ben met pijn geconfronteerd, de band die hij met zijn dochter heeft en de band die ik met mijn ouders heb. Ik heb een moeilijke geboorte (moeder had zwangerschapsvergiftiging) en start gehad en veel moeten vechten om mee te kunnen draaien in deze wereld. Mijn hersens zijn licht beschadigd (vooral geheugen is niet geweldig) en heb op mijn zeventiende een ongeluk gehad en een hersenschudding opgelopen.
Mijn moeder heeft vroeger nogal eens gezegd dat als ze had geweten dat de zwangerschap zo zou verlopen, mij nooit op de wereld had gezet.
Ik voel me niet echt belangrijk voor mijn ouders. Sinds ik op mezelf woon heb ik het gevoel dat de afstand steeds groter word en er nauwelijks een band is. Voor mijn gevoel heb ik er wel alles aan gedaan om een band op te bouwen, alleen is die er (bijna) niet. Ik ga naar hun toe om de honden te zien en te knuffelen, die zijn blij als ze me zien  . Klinkt misschien een beetje raar, maar daar heb ik een fijne band mee!

Ligt het aan mij dat er bijna geen band is? Of komt het dat hun zo anders zijn dan mij en dat er daardoor geen band kan / is ontstaan?
Als ik hier wat over te weten kan komen dan kan ik me er bij neerleggen dat het niet anders is. En anders nog moeite doen, energie erin steken om te proberen om toch een band op te bouwen.

Ik kijk er echt naar uit 

Droom al een paar nachten van hem, dat hij bij mij in de buurt is en soms zie en spreek ik hem dan even.
Als ik dan wakker word ben ik voor mijn doen best wel ontspannen. Ik voel me fijn na een droom over hem 

Ik ben benieuwd!

Heb meegedaan aan de meditatie van 20.00 uur. Ik hoop dat het heeft geholpen. Na 10 minuten gestopt, maar ik had dit ook nog nooit eerder gedaan en toen voelde ik dat het genoeg was. Ik werd wat emotioneel omdat de omgeving waarin ik me bevond en hoe het daar was en voelde (en me zou willen bevinden) een beetje confronterend was met de werkelijkheid.

Ik kan niet echt mediteren, maar ga doen wat ik kan. Dit is belangrijk.

Zou het iets zijn om dit ook op het forum van Gouwepeer te plaatsen? Daar komen ook best veel mensen en ik denk dat er daar ook mensen tussen zitten die mee willen doen. Dat is net als dit ook een spiritueel forum.

Na lang geklust te hebben in mijn huis, ben ik er iets meer dan twee maanden geleden ingetrokken. In het begin sliep ik slecht, nieuw bed en nieuwe omgeving, maar toen hoorde en voelde ik al iets in huis. Afgelopen zondag op maandag heb ik niet geslapen omdat ik ziek was. Toen wist ik zeker dat ik een overleden persoon in huis heb. Gisteren via google achter gekomen wie dit is, ik wist hoe hij heet, en zelfs een foto gevonden. Mijn ouders van de week verteld wat ik hoor en voel in huis en gisteren zijn foto naar mijn moeder gestuurd. Hierna volgende een harde klap, alsof er iets op de grond viel. Het is duidelijk dat dit hem inderdaad is.

Ik hoor 's avonds en 's nachts (als ik wakker ben) geluiden in mijn huis en voel ook een negatieve energie, zijn aanwezigheid. Dit is zeker niet een overleden familielid. Geluiden klinken hard en dichtbij. Ik heb ook vaak het gevoel dat ik in de gaten gehouden word. Op de zolder waar ik nooit kom, boven mijn slaapkamer, heb ik hem horen lopen afgelopen week, midden in de nacht. Ik hoor ook beneden iemand, soms kloppen / tikken (op de muur) en iets vallen. Best vreemde geluiden. Hij laat zich horen.

Overdag is het rustig, maar 's avonds is het met de rust gedaan. Zelfs met de tv aan of als ik met iemand aan het bellen ben hoor ik geluiden om me heen.

Kan ik deze overleden persoon vragen om weg te gaan (vriendelijk) of kan ik beter een expert vragen om me te helpen? Iemand die hier ervaring mee heeft?

Ik wil graag mijn rust terug en fijn kunnen wonen hier  .