Nee, ik kan moeilijk keuzes maken en in dit geval ook niet. Vandaar dat ik tijdelijk ander werk wil gaan doen en vanuit daar verder ga nadenken en beslissen wat ik wil. Het is voor mij al een hele stap om bij mijn huidige werkgever, vooral werkplek weg te gaan.
Ik heb al die jaren gezien hoe het is om voor gehandicapten te zorgen en te begeleiden, want ik maak hun woningen schoon. Maar toch lukt het me niet om definitief een keuze te maken, ik weet niet hoe.

Heb eigenlijk nog een vraag, deze keer weer over mezelf.
Het zit zo, heb inmiddels 10 jaar geleden een mbo opleiding afgerond en ook vlak daarna een baan gehad in die richting. Dit werk ligt me niet en werk al heel lang als huishoudelijke/schoonmaak hulp. Ik wil meer uren en ander werk, lichamelijk is dit zwaar en het geeft totaal geen voldoening.
Ben inmiddels een half jaar aan het solliciteren als winkelmedewerker, om in ieder geval bij deze werkgever weg te kunnen, diverse gesprekken gehad maar het wil maar niet lukken. De laatste tijd krijg ik zelfs alleen maar afwijzingen.
Wat is de reden dat het mij niet lukt? In welke richting zou ik kunnen zoeken (liefst zonder omscholing)?

Ik wil haar heel graag helpen, het is moeilijk voor me om hier mee om te gaan. Als het juiste moment komt zal ik het er nog eens met haar over hebben, want ik wil niets liever dan dat zij eindelijk hulp krijgt en beter in haar vel komt te zitten.

Sinds ik weet wie er soms langs komen ben ik wel minder angstig ervoor geworden. Ik kan er tegenwoordig wat beter mee omgaan dan vroeger. Het is een geruststelling dat ik te weten ben gekomen wie het zijn, dan kan ik makkelijker wat rustiger worden of blijven. Soms flikkeren de lampen thuis, dan kijk ik meestal even naar boven om ze te laten weten dat ik weet dat hun er ook zijn en soms zeg ik ook wat tegen ze.

Vreemde entiteiten voelen heel anders, een hele andere energie en dan kan ik met geen mogelijk rustig worden, behalve als ik opsta en wegloop. Dan zakt de angst pas weg.

Ik geloof je LPChip, ga het binnenkort eens proberen. Het lijkt me fijn om me even af te kunnen sluiten   Zal laten weten hoe het is gegaan, of het gelukt is en hoe het voelde.

Ik kom hier toch best veel te weten en dat is fijn.

LPChip: De uitleg is duidelijk, maar ik vraag me af of dat bij mij zou kunnen werken. Want ik heb alleen de gave om entiteiten te kunnen voelen, maar ben verder niet paranormaal begaafd.
Als ik dit een keer uitprobeer, werkt het dan zolang ik de zuil laat draaien? Als dit niet zo is, hoe kan ik dan wel weer voelen? Ik weet hier heel weinig vanaf zoals je merkt 

Het gebeurd al jaren dat ik bezoek van overledenen krijg als ik alleen ben, in bed lig. Van iemand die paranormaal begaafd is weet ik wie dat zijn. Het zijn 2 overleden familieleden.
Ik vraag me af waarom ze vaak langskomen als het op dat moment niet zo goed met me gaat. De aanwezigheid van hun geeft me een angstig gevoel en hartkloppingen, ondanks dat ik weet wie het zijn. Waarom komen overleden dierbaren vooral op momenten langs als het wat minder goed gaat en ik al genoeg aan mezelf heb (ze mogen wel komen hoor  )?
En als ik bijvoorbeeld ergens naar toe moet voor iets, dan zit ik in de wachtkamer meestal met meerdere mensen en dan komen ze mij soms ook bezoeken, waarom doen ze dit? Want ik zit dan vaak al gespannen/onrustig te wachten en ik kan dan bijvoorbeeld ook niet vragen of ze weg willen gaan, omdat ik in gezelschap van anderen ben.

Ik heb vorig jaar iets heftigs meegemaakt. Het staat denk ik in verband met het trauma.

Ik had een ontsteking in een van mijn voeten en moest naar de fysiotherapeut. Dat was heel moeilijk voor me en gaf heel veel spanningen, was ontzettend vaak ziek. Ik ben er ook lang overstuur van geweest, toen kwam voor het eerst mijn angst voor lichamelijk contact naar boven. Doordat ik ook andere lichamelijk klachten heb (ze zijn er nog steeds) heeft hij onder andere ook mijn rug en bekken/heupen behandeld. In het begin heb ik daar heel veel moeite mee gehad, het is zelfs gebeurd dat ik helemaal verstijfde en heel kort buiten bewustzijn ben geraakt. Ook heeft hij meerdere keren mijn been gepakt, omdat ik pijn in de lies had, om alles los te maken en de eerste keer werd ik zo ontzettend bang.

Hoe komt het dat dit is gebeurd, heeft het zo moeten zijn of komt het door die fysiotherapeut (heeft geen verkeerde bedoelingen)?
Ik heb op het moment ergens anders fysio voor en een andere therapeut en bij hem voel ik me veel meer op mijn gemak. Komt dat doordat ik zo geconfronteerd ben met mijn angsten en dat het nu doordat ik dat heb meegemaakt beter gaat? Ben ik sterker geworden?

Er schiet me nog een droom te binnen. Ik loop alleen in een stad (ook buiten de stad) op zoek naar iets en kan het niet vinden. Raak de weg kwijt en wil naar huis en ik weet niet hoe ik thuis moet komen. Dan zie ik heel veel drukte om me heen, vooral veel verkeer. Blijf er maar oneindig rondlopen en zoeken. Ik verdwaal.
Wat betekend dit?