Nederlands > Levensvragen

Waarom zo ongevoelig?

(1/2) > >>

lotuslove:
Soms maak ik dingen mee binnen m'n eigen familie die voor mij onbegrijpelijk zijn.
Ik begrijp (en accepteer) dat je 't niet met elk familielid goed kan vinden, maar je bent wel familie van elkaar. In mijn ogen heb je dan toch al een speciale band met elkaar? Dan sta je toch voor elkaar klaar?

Een klein deel van mijn familie woont in een gereformeerd dorpje en zijn erg gelovig.
Ze zijn zo gelovig en nemen het geloof zo letterlijk dat ze er bijna hypocriet van worden, als je begrijpt wat ik bedoel.
Ik vind 't zo jammer om te zien, zo jammer dat ze zich niet kunnen inleven in andere mensen en altijd een fel oordeel klaar hebben over mensen die niet hetzelfde geloof belijden (of simpelweg omdat ze niet uit hetzelfde dorpje komen)

Ik weet eigenlijk beter en ik weet ook dat ik dit moet accepteren omdat ik 't stomweg & gek genoeg gewoon begrijp waarom ze zo zijn.
Maar het geeft me heel af en toe een rotgevoel, zoals nu.

Meer mensen met deze ervaring?

Eni:
Dit herken ik ook, en dan wel met mn ouders :S mn moeder gaat steeds meer open staan voor spirituele terwijl mn vader dat helemaal niet doet..

Laatst hadden we het ergens over (ging over de wereld hoe die nu is, met al dat geweld enz, en die kinderen in creche geloof ik die waren doodgestoken) mn vader vond het allemaal zo'n onzin, snapte niet waarom ik zoiets allemaal zei.. Hij gelooft ook alleen waar hij in gelooft en de rest lijkt niet te bestaan voor hem, hij wil er nog niet eens over nadenken!

Soms best vervelend, helemaal als je nog in het zelfde huis woont

LPChip:
Dit is eigenlijk net zoals met vrienden. Een tijd ga je met ze om en dan merk je dat je toch anders bent.

Dit komt eigenlijk omdat je als familie wel veel gelijkenissen hebt in DNA, maar je ziel is niet gelijk. De DNA zorgt ervoor dat je je closer voelt naar je familie dan naar anderen, maar zeker gezien we hier spirituele mensen zijn, leven we meer vanuit ons gevoel (ziel) dan vanuit onze rationele kant (geest). De minder spirituele mensen doen dit vanuit hun rationele kant en zijn daarom veel oppervlakkiger.

Mocht het onduidelijk zijn wat ik nu schrijf, dan raad ik aan om dit topic te lezen.

lotuslove:

--- Citaat van: LPChip op januari 30, 2009, 07:40:04 am ---Dit komt eigenlijk omdat je als familie wel veel gelijkenissen hebt in DNA, maar je ziel is niet gelijk. De DNA zorgt ervoor dat je je closer voelt naar je familie dan naar anderen, maar zeker gezien we hier spirituele mensen zijn, leven we meer vanuit ons gevoel (ziel) dan vanuit onze rationele kant (geest). De minder spirituele mensen doen dit vanuit hun rationele kant en zijn daarom veel oppervlakkiger.

Mocht het onduidelijk zijn wat ik nu schrijf, dan raad ik aan om dit topic te lezen.

--- Einde van citaat ---

Interessant, ik zal straks dat topic lezen :)
Het gaat mij niet zozeer om of ze openstaan voor spiritualiteit, het gaat mij er meer om dat ik hun inzet en liefde mis als 't gaat om familiegelegenheden, familie helpen, etc. Ik heb geleerd dat familie belangrijk is, vooral de oudere generatie omdat je daar van kunt leren. Ik vind 't jammer dat juist het deel dat erg gelovig is, het altijd laat afweten en negatief doet. Ik vind 't vervelend om te zeggen maar ik vind 't zelfs hypocriet :-[
Het stomme is dat ik ze dus wel begrijp, ik heb begrip voor de manier hoe ze zich gedragen. Ze weten niet beter, en klopt denk ik ook wat je zegt met rationaliteit vs. spiritualiteit; als je je geloof op een rationele manier benaderd, en het te letterlijk neemt dan leef je op een gegeven moment op een erg kortzichtige manier, denk ik.


--- Citaat van: Eni op januari 30, 2009, 06:54:24 am ---Dit herken ik ook, en dan wel met mn ouders :S mn moeder gaat steeds meer open staan voor spirituele terwijl mn vader dat helemaal niet doet..

Laatst hadden we het ergens over (ging over de wereld hoe die nu is, met al dat geweld enz, en die kinderen in creche geloof ik die waren doodgestoken) mn vader vond het allemaal zo'n onzin, snapte niet waarom ik zoiets allemaal zei.. Hij gelooft ook alleen waar hij in gelooft en de rest lijkt niet te bestaan voor hem, hij wil er nog niet eens over nadenken!

Soms best vervelend, helemaal als je nog in het zelfde huis woont

--- Einde van citaat ---

Ja dat kan vervelend zijn als je ook nog 's in hetzelfde huis woont.
Ik merkte ook toen ik eenmaal op mezelf ging wonen dat ik veel meer vrijheid kreeg om me te verdiepen in spiritualiteit, is echt heerlijk.

WhiTeAnGeL:
Ik heb ook zulk soort familie, die zeg maar leven voor de kerk. En alles ophangen aan de kapstok van het geloof. Van dit heeft god gedaan en dit en dat.
Ik vind het gewoon erg kortzichtig. Ook weerspiegelt het een angst van hun, om niet verder durven te kijken wat er nog meer is in de wereld.

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina