Nederlands > Levensvragen

Karakter vriend

(1/4) > >>

B1986:
Gisteravond ben ik er achter gekomen dat mijn vriend ook een minder fijne kant heeft (wel vaker gemerkt, maar niet in deze mate). Hij was niet voor reden vatbaar, kon niet in het telefoongesprek tot hem doordringen, goed contact met hem krijgen, en de aanleiding van zijn gedrag naar mij toe sloeg zowat nergens op.
Ik heb het er met hem digitaal over gehad (hij wist niet wat hij moest zeggen hierop), morgen gaan we hier nog bij hem thuis over in gesprek. Beiden zijn we mensen die zichzelf zijn, we doen ons niet anders voor dan dat we zijn.

We hebben beiden een lieve en zorgzame kant, zodra een van ons wat negatief wordt, dan heeft dat invloed op de ander. We voelen elkaar aan, hij wist ook te zeggen dat ik er nog mee zit met wat er gisteravond is voorgevallen (dat klopt, maar het is inmiddels besproken en bij mij is de rust terug). Vaak hoeven we elkaar maar even aan te kijken en we weten van elkaar hoe we ons voelen.

Meestal hebben we juist een positieve invloed op elkaar en halen we het mooie in elkaar naar boven. En dat wil ik graag ook blijven doen. Ik blijf bij hem, twijfel niet aan de liefde voor elkaar, we hebben het fijn samen als we samenzijn, alleen ik kan er niet zo goed mee omgaan als hij (met of zonder reden) moeilijk, bemoeizuchtig en negatief gaat doen. Resultaat is veel stress, paniek en slapeloze nacht.

Heeft iemand tips om hier anders, beter mee om te gaan? Ik wil er in ieder geval niet voor weglopen  ;)

LPChip:
Besef je, dat iedereen momenten heeft dat je je goed voelt, en dat iedereen momenten heeft dat je je slecht voelt.

Wanneer je je slecht voelt moet dat eruit. Iedereen verwerkt dat op een andere manier, en je hebt nu gezien wat bij hem zo'n manier is.

Herken dit zodat je weet wanneer hij niet goed in z'n vel zit, laat hem het dan uiten zodat hij het kwijt is, en vraag hem daarna: en, luchtte het op? Zodat hij weet dat je het geaccepteerd hebt en het kan omdraaien naar iets positiefs.

Liefs,
LPChip

Ninkenike:
Heel vaak als mensen negatief zijn heeft het met hunzelf te maken.
Het raakt je alleen als het een pijnpunt van jouzelf is. Ik heb geleerd mij dit soort dingen niet persoonlijk aan te trekken. Het gaat immers dan niet om mij.
Heb ook geleerd mijn grenzen aan te geven. Niet op zo’n moment maar later door er rustig over te praten. Als ik iets bespreek houd ik het bij mijzelf: ik zag, ik voelde, ik heb nodig…. Dan voelt een ander zich niet aangevallen en kan je het gesprek open aangaan.
Ieder mens heeft energie. Als mensen zich naar voelen proberen ze de energie van een ander over te nemen. Als je daar niet in meegaat, is het snel voorbij.
Alles wat op je pad komt zijn mogelijkheden om te groeien, dit dus ook🥰

B1986:
Hij was (en is altijd) zichzelf en dit leek heel erg op een opeenhoping van stress en negativiteit (daar ben ik ook deels schuldig aan, door de stress) dat alles ineens eruit kwam. Dat heb ik zelf ook wel eens en ik merk aan hem, nu het huis steeds verder opgeruimd en ingericht is en minder hoeft te regelen dat hij opgewekter is. Het einde begint eindelijk in zicht te komen.
Eigenlijk vind ik dat hij meer hulp aan mensen had moeten vragen, zodat het sneller af is. Hij vind het niet erg dat het wat lang duurt zegt hij, maar ik merk dat het gewoon voor beide (als ik er ook ben) niet fijn is tussen allemaal spullen die ingepakt staan te moeten leven. Dat je echt moet zoeken naar iets omdat je niet weet waar het ligt. Maar inmiddels is dit bijna verleden tijd  :)

B1986:
Omdat ik geen nieuw topic wil aanmaken stel ik de vraag in dit topic, want volgens mij past het hier wel. Ik hoop dat ik het duidelijk omschreven krijg.
Bij mijn vriend is een veranderingsproces aan de gang. Iets in die richting in ieder geval, vooral de laatste tijd maar ook de laatste paar dagen merk en zie ik veranderingen bij hem.
Doordat hij heel onrustig slaapt (vooral als hij stress heeft) heb ik van een natuurgenezer druppels gekregen (een kuur) die hem rustiger gaat krijgen in zijn hoofd (na al die stress) en hiervan een rustigere nachtrust gaat krijgen. Hij is nu halverwege met de kuur. Ik heb ze zelf geregeld zeg maar en het is een wonder dat hij deze heeft ingenomen, is de eerste keer, omdat hij niet zo'n vertrouwen in natuurlijke middelen heeft. Ben wel echt heel blij dat hij hier inmiddels ook open voor staat en niet alleen voor middelen van de apotheek (met meestal bijwerkingen).

Mijn vriend is op het moment wat vergeetachtiger, maar hij heeft ook lange tijd onder stress gestaan en veel moeten regelen. Door zijn ziekte is hij ook sneller vermoeid en als hij 's middags niet even slaapt, dan is dat merkbaar. Zijn gezichtsuitdrukkingen veranderen, net of hij meer / vaker emoties laat zien en zijn ogen veranderen mee, ik vind ze helder kijken, maar ook sterkter / krachtiger.
Wat me ook opeens erg opviel, dat was vanmorgen, is dat hij anders loopt. Gisteren stond hij onder het koken even een beetje te swingen / dansen  :P en vanmorgen liep hij anders en soepeler. Het leek ook net alsof zijn versleten, ontstoken knie weer even normaal was. En hij leek soepeler te zijn.

Wij zijn samen, voordat het huis gebouwd werd, naar deze plek gaan kijken en het voelde meteen heel goed en fijn. Nu het huis staat en hij er woont, ook. Fijne energie. Ik voel me daar ook erg fijn, wel moeten we beiden nog tot rust gaan komen (ik misschien nog wel meer dan hem), want ik moet soms echt rustmomenten inlassen. We kunnen de rust wel bij elkaar vinden  ;). Wel bijzonder dat hij aan het veranderen is in dit huis, deze nieuwe omgeving.

Wat ik graag wil weten, zijn de veranderingen van mijn vriend waar ik over heb verteld positief of negatief? Gaat zijn lichaam zichzelf helen / healen zeg maar?
Het gekke is dat mijn gevoeligheid sinds ik in zijn nieuwe huis kom aan het toenemen is. Ik wist niet dat ik nog gevoeliger kon worden! Vraag: Hoe komt dit? Door hem, de omgeving of doordat wij samen aan het veranderen / groeien (positief hoop ik) zijn?

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina