Nederlands > Levensvragen

Inval cliënt werk

<< < (2/9) > >>

B1986:
Vanmorgen heb ik meneer R. ook nog even gebeld, hij had mijn mail gelezen. Ze gaan overleggen of ze L. (die eigenlijk bij hun voor vast gaat werken) of mij voor vast willen. Mijn manager ga ik nog wel inlichten zodat hij hier van op de hoogte is.

Er is nogal wat frustratie, (vooral) bij deze mensen en mijn werk en het loopt niet lekker. Hij heeft het er zelfs met mij over gehad dat hij gedachten had hulp aan te vragen bij een andere organisatie waar hij goede verhalen over heeft gehoord en personeel heeft die beter aansluit bij hem (met zijn chronische ziekte / aandoening). Ik dacht bij mezelf: dat ligt aan de persoon die bij je komt werken. Als hij de juiste persoon krijgt dan maakt de organisatie niets uit.

Hij was weer open naar mij, ik hoop zo erg dat hij uiteindelijk voor mij kiest!  ;D

En weet je, ik heb vorige week bij de moeder van L. gewerkt, ik ben blij dat ik haar niet voor vast heb. Want nog voor dat ik binnen was had ik de neiging om maar naar huis te gaan.. en dat gebeurt bijna nooit. Werd echt niet vriendelijk ontvangen.
Zou dit toeval zijn of is dit bewust zo gegaan?

LPChip:
Je gidsen vragen me je niet het antwoord te geven op die laatste vraag.

Liefs,
LPChip

B1986:
Beetje verwarrend dit, want uiteindelijk heeft het beide partijen (cliënt en organisatie) veel moeite gekost om iemand ingepland te krijgen bij deze mensen terwijl ik beschikbaar ben (met een aanpassing / verandering in mijn planning) en dat ook op tijd aangegeven heb. Nog voordat L. daar ingepland werd.

Ik heb niet het gevoel dat ik iets verkeerds aan het doen ben, voor mijn gevoel ben ik aan het oplossen wat per ongeluk fout is gegaan. Met goede bedoelingen, wat goed is voor deze cliënt en daarbij aan het helpen.

LPChip:
Doe gewoon wat jij denkt dat goed is, dat is altijd het beste.

Liefs,
LPChip

B1986:
Vandaag met mijn manager over deze mensen gesproken en het een en ander te weten gekomen. Hij vind dit moeilijke mensen en is er best wel klaar mee. Het moet volgens hem allemaal precies zoals hun het in hun hoofd hebben. De verschillende hulpen die hij hiervoor heeft gehad wilden er allemaal niet meer naar toe, vanwege meneer. En ook de middelen (biologisch) waar mee gepoetst moet worden deugen niet. Ongelofelijk. Alleen maar negatief over deze meneer, mijn manager had ook niets positiefs te zeggen. Hij snapt volgens mij niet waarom ik daar zo graag wil werken, maar ik ben zelf wel positief over hun (hem) en heb dat ook gezegd. Kwam weinig reactie op.

Waarom oordelen mensen zo erg? Waarom zien mensen niet ook de goede dingen van een persoon? Alsof iemand met hersenletsel geen gevoel heeft, geen goed karakter heeft, hij wordt zo negatief omschreven.

Ik heb in verbinding met hem gestaan, heb me volledig open gesteld (hij ook naar mij denk ik) en voelde zijn energie. Hij voelde fijn, het is een warm persoon. Ik zag zijn ogen veranderen, er kwam een glinstering in  :).

Navigatie

[0] Berichtenindex

[#] Volgende pagina

[*] Vorige pagina